Kíntopp

m, n -s, -s i -töppe зняв.

1) мале́нькае кіно́

2) дрэ́нны фільм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

preview

[ˈpri:vju:]

1.

n.

1) агля́д, прагля́д -у m

2) рэкля́мны пака́з уры́ўкаў з фі́льму

2.

v.

загадзя́ прагляда́ць (фільм, мо́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

kultowy

kultow|y

культавы;

obrzędy ~e — культавыя абрады;

film ~y — культавы фільм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

łzawy

1. слёзны;

2. слязлівы, плаксівы; сентыментальны;

łzawy film — (слязлівы) сентыментальны фільм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нямы́ stumm;

няма́я цішыня́ Tótenstille f -;

нямы фільм Stúmmfilm m -(e)s, -e;

няма́я ка́рта Lándkarte óhne Orts-, Fluss- und Gebírgsnamen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

quickie [ˈkwɪki] n. infml

1. наспе́х вы́пушчаная праду́кцыя; халту́ра (пра кнігу, фільм і да т.п.)

2. зро́бленае ў спе́шцы;

a quickie divorce паспе́шлівы разво́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stinker [ˈstɪŋkə] n.

1. infml падо́нак, падлю́га; мярзо́тнік;

2. infml дрэнь, барахло́ (пра фільм, кнігу і да т.п.)

3. AustralE пе́кла, ве́льмі гара́чы дзень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шум​1 назоўнік | мужчынскі род

  1. Гукі, якія зліліся ў громкае і нязладжанае гучанне.

    • Ш. прыбою.
    • Ш. матораў.
    • Без шуму перамяшчацца.
    • Узняўся ш.
    • Ш. у зале.

  2. пераноснае значэнне: Ажыўленае абмеркаванне, выкліканае павышаным інтарэсам да чаго-н.

    • Фільм выклікаў ш.

  3. Гук з няяснай танальнасцю (спецыяльны тэрмін).

    • Шумы ў сэрцы.

  4. Сварка, крыкі, гучнае выражэнне незадавальнення.

    • Што там за ш. у суседзяў?
    • Чаго ўзнялі ш., супакойцеся!

|| прыметнік: шумавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

даглядзе́ць сов.

1. (до конца) досмотре́ть; догляде́ть;

д. фільм — досмотре́ть (догляде́ть) фильм;

2. (каго, што) см. дагле́дзець 1, 2;

◊ не ~дзіш во́кам — запла́ціш бо́кам — смотри́ в о́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прымітыў, ‑тыву, м.

1. Неразвітая, простая з’ява ў параўнанні з наступнымі, пазнейшымі з’явамі гэтага ж роду. // Пра што‑н. спрошчанае, невысокае па тэхніцы выканання. Пасля трох частак усім стала ясна, што гэта фільм у духу «старога Джона Форда»: не добры, але і не прымітыў. «Маладосць».

2. Твор мастацтва, які належыць да ранніх стадый развіцця культуры, з параўнальна невысокай тэхнікай выканання.

[Ад лац. primitivus — першапачатковы, першабытны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)