распаўсю́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.
1. Пашырыць сферу дзеяння на каго‑, што‑н. Маркс і Энгельс пераадолелі ідэалізм і метафізіку розных філасофскіх плыняў, злучылі матэрыялізм з дыялектыкай, распаўсюдзілі яго палажэнні на пазнанне грамадскіх працэсаў. «Звязда». Грамада распаўсюдзіла свой уплыў на тысячы беларускіх вёсак. «Полымя». // Перанесці, разнесці (заразу). // Зрабіць што‑н. вядомым, даступным многім. Распаўсюдзіць чутку. Распаўсюдзіць ілжывыя звесткі.
2. Раздаць, прадаць многім. Распаўсюдзіць латарэйныя білеты. □ Літаральна праз два тыдні пасля крывавых падзей 1905 года ў Пецярбургу таварыства распаўсюдзіла рэвалюцыйныя пракламацыі. «ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БАШЫНДЖАГЯ́Н Геворк Захаравіч
(28.9.1857, г. Сігнахі, Грузія — 4.10.1925),
армянскі жывапісец-пейзажыст. Вучыўся ў Пецярбургскай АМ (1879—83) у М.К.Клота.Зазнаў уплыў А.І.Куінджы. Працаваў у Тыфлісе. Лепшыя пейзажы прасякнуты эпічным адчуваннем прыроды, па-майстэрску перадаюць эфекты асвятлення («Бярозавы гай», 1883, «Севан у пахмурны дзень» (1897), «Возера Севан у летні дзень», 1903, «Арарат», 1912, «Севан у месячную ноч», 1914).
т. 2, с. 367
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АДХІЛЯ́ЮЧАЯ СІ́ЛА ВЯРЧЭ́ННЯ ЗЯМЛІ́,
адна з сіл інерцыі, якая дае магчымасць улічваць уплыў вярчэння Зямлі вакол сваёй восі на рух любога цела адносна зямной паверхні; прыватны выпадак Карыяліса сілы. Адхіляе целы, якія рухаюцца ўздоўж зямной паверхні, управа ў Паўн. паўшар’і, улева — у Паўднёвым; адыгрывае значную ролю ў развіцці атм. працэсаў, змене контураў берагоў рэк і інш.
т. 1, с. 140
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Вакхана́лія ’разгульнае баляванне, оргія’ (КТС). З рус. вакханалия (Крукоўскі, Уплыў, 76). Параўн. Рудніцкі, 1, 297.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вальтме́тр (КТС). Праз рус. вольтметр (Крукоўскі, Уплыў, 88) з франц. voltamètre (Шанскі, 1, В, 156).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вулка́н. Запазычана з рус. вулка́н (Крукоўскі, Уплыў, 73, 86), што з лац. Vulcanus ’бог агню’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Выра́знік, выра́зніца (БРС). Утварэнне ад выра́зны. Структурныя калькі рус. вырази́тель і вырази́тельница (Крукоўскі, Уплыў, 118).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вітамі́н (БРС). Запазычанне з польск. witamin праз рус. (Шанскі, 1, В, 108; Крукоўскі, Уплыў, 88).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Віяланчэ́ль (БРС). Запазычанне з італ. violoncello праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 84; Курс суч., 170).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Музіцы́раваць ’іграць на музычным інструменце’, ’займацца музыкай’ (ТСБМ). З рус. музици́ровать ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 84).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)