Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
тра́ўленыIтех.
1.прич. тра́вленный; см. траві́ць I;
2.прил. тра́вленый;
~нае срэ́бра — тра́вленое серебро́;
т. ўзор — тра́вленый узо́р
тра́ўленыIIмор. тра́вленный; см. траві́ць IV
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ско́лак, ‑лка, м.
1. Адколаты кавалак чаго‑н. Сколак каменя.
2.Спец.Узор, перанесены на матэрыю, паперу пры дапамозе наколвання.
3.перан. Дакладнае падабенства, копія каго‑, чаго‑н. Чытач «Дзевятага вала» з асаблівай нагляднасцю бачыць, як праўда мастацтва зліваецца з суровай праўдай рэальнага жыцця, як мастацкі твор становіцца верным сколкам з рэчаіснасці і абагульненнем яе.«Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́нзель
(польск. węzeł = вузел)
узор, утвораны зграбна пераплеценымі пачатковымі літарамі ўласных імён (імя і прозвішча або імя і імя па бацьку).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ideał, ~u
м.
1. ідэал;
2. ідэал; дасканаласць;
ideał piękna — узор прыгажосці;
ideał męża — ідэальны муж
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
mirror
[ˈmɪrər]1.
n.
1) лю́стра, люстэ́рка, лю́страчка n.
2) люстра́ная паве́рхня
3) адлюстрава́ньне n.; пры́клад, узо́р -у m.
2.
v.t.
адбіва́ць (як у лю́стры), адлюстро́ўваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mottle
[ˈmɑ:təl]1.
v.
зна́чыць, пярэ́сьціць кра́пінамі ро́знага ко́леру
2.
n.
1) малява́ньне кра́пінкамі, узо́р у рознакаляро́выя кра́пкі
2) пля́мка, кра́пінка, кра́пка f. (на пярэ́стым узо́ры)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мадэль ’макет чаго-небудзь’, ’узорны экземпляр новага вырабу’, ’тып, марка, узор канструкцыі’, ’схема з’явы або фізічнага аб’екта’ (ТСБМ). Запазычана з рус.модель < ням.Modelle < франц.modèle < італ.modello, якое з’яўляецца памяншальнай формай modo < лац.modus ’спосаб’, ’мера’. Магчыма і другаснае запазычанне (XX ст.) з рус. мовы (гл. Фасмер, 2, 636; Махэк₂, 371; Голуб-Ліер, 318; Брукнер, 342). Параўн. таксама мо́дэль (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разьба́, ‑ы, ж.
1. Вырэзванне ўзораў, малюнкаў на цвёрдых матэрыялах. Мастацкая разьба.
2.Узор, малюнак, выразаны на цвёрдых матэрыялах. Хаты не проста цяп-ляп, а шаляваныя, з разьбой на белых ці блакітных ліштвах.Брыль.
3. Вінтавая нарэзка. Унутраная разьба. Знешняя разьба. □ Я глянуў на Тарасюка. Ён закручваў вечка біклагі і ніяк не мог трапіць на разьбу. Рукі ў яго дрыжалі.С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тып, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.
1. -у. Мадэль, узор, форма з прыкметамі, якім адпавядае пэўная група прадметаў, з’яў.
Трактар новага тыпу.
Т. гаспадаркі.
2. -у. Вышэйшы падраздзел у сістэматызацыі раслін і жывёл, які аб’ядноўвае роднасныя класы (спец.).
Т. членістаногіх.
3. -у. Характэрны фізічны склад, знешні выгляд чалавека, звязаны з яго этнічнай прыналежнасцю.
Славянскі т. твару.
4. -у. Катэгорыя людзей, аб’яднаных супольнасцю якіх-н. характэрных унутраных або знешніх рыс.
Т. літаратурнага героя.
5. -а. Асобны чалавек, індывідуум, які вылучаецца сярод іншых характэрнымі рысамі (звычайна адмоўнымі).
Гэты т. выдаваў сябе за журналіста.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)