кро́ільны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для кройкі. Кроільны стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паналіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што і чаго. Напоўніць усю або нейкую колькасць пасуды чым-н. вадкім.

П. бочкі вадой.

2. чаго. Разліць якую-н. вадкасць у многіх месцах.

П. чарніла на стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шлихто́вка ж., текст., стол. шліхтава́нне, -ння ср., шліхто́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насто́льнік, ‑а, м.

Кавалак спецыяльна апрацаванай тканіны, якой засцілаюць стол; абрус. Заслаць на стол настольнік. Накрыць хлеб рогам настольніка. □ — Папалуднуйце, — парушыла цішыню Таццяна і стала засцілаць настольнік. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскірэ́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ро́цы, Т-ай (-аю), ж., мн. -і, -рэ́к, (разм.).

Пра чалавека з няўклюдна расстаўленымі нагамі або наогул пра што-н. няўклюднае, растапыранае.

Не стол, а р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ахвя́рнік, ‑а, м.

1. Спецыяльнае месца, спецыяльны стол або ачаг, на якім прыносіліся ахвяры бажаству.

2. Стол з левага боку алтара ў праваслаўнай царкве, прызначаны для спраўляння некаторых абрадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падле́зці сов.

1. (под что-л.) подле́зть;

п. пад стол — подле́зть под стол;

2. подверну́ться;

п. пад но́гі — подверну́ться по́д ноги;

3. подступи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

place mats

падкла́дкі на стол (кла́дзеныя пад тале́рку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stół, stołu

м.

1. стол;

siedzieć przy stole — сядзець за сталом;

proszę do stołu — запрашаю за стол;

sprzątać ze stołu — прыбіраць са стала;

2. стол; кухня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́цатніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна, у якой воцат падаецца на стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)