накры́ць сов.

1. накры́ть, покры́ть; укры́ть;

н. стол абру́сам — накры́ть (покры́ть) стол ска́тертью;

н. дзіця́ ко́ўдрай — накры́ть ребёнка одея́лом;

2. (сделать крышу) покры́ть;

н. дом чарапі́цай — покры́ть дом черепи́цей;

3. перен., разг. (поймать) накры́ть;

н. на ме́сцы злачы́нства — накры́ть на ме́сте преступле́ния;

н. стол — накры́ть на стол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)