наму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Трэннем пашкодзіць, пакінуць балючы след на целе. Намуляць шыю. Намуляць бок. □ За дзень я намуляў ногі, і цяпер падэшвы пякло як агнём. Чыгрынаў. [Людзі] скідалі ўюкі і мяшкі, што намулялі плечы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакаві́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сакавіка. Раптам дзьмухнуў сакавіцкі вецер, І баец адчуў — ідзе вясна. Панчанка. Бучнеюць верб пупышкі, бо як след Сок сакавіцкі грае пад карою. Калачынскі. // Які адбыўся, праходзіў у сакавіку. Сакавіцкі пленум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tráppe

I

f -, -n заал. драфа́

II

f -, -n

1) дыял. след нагі́

2) марск. трап

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

féstsitzen

* аддз. vi засе́сці, загру́знуць

díese Régel sitzt nicht fest — гэ́та пра́віла не засво́ена як след

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

патынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

1. Атынкаваць усё, многае. Ну, а цяпер хацелася б давесці ўсё да ладу ў хаце — і патынкаваць, і пафарбаваць як след. Палтаран.

2. і без дап. Тынкаваць некаторы час. Патынкаваць з гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першазі́мак, ‑мку, м.

Першая зімовая санная дарога. Здаецца, яшчэ тыдзень-другі — і на змену дажджу пасыплецца снег, ляжа на зямлю мяккім пухам, і заскрыпяць па белым некранутым першазімку вясёлыя сані. Ігнаценка. Першазімак — першы след Уецца белым поясам. Рудкоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даро́га

1. Паласа зямлі, прызначаная для язды і хадзьбы (БРС).

2. Вуліца (Ваўк. Сцяшк., Слаўг.).

3. След на раллі або на сенажаці (Арш. XVI ст. Крап. 223, Слаўг.).

4. След на лузе ад капы сена, якую сцягваюць да стога (Рэч.).

5. След звярыны або птушыны на снезе (Слаўг.).

6. Сцежка, пратаптаная па траве ў лузе (Крыч., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

scar​2 [skɑ:] v.

1. пакіда́ць шра́мы, пакіда́ць след;

a face scarred with sorrow твар, на які́м го́ра пакі́нула сляды́

2. (over) зарубцо́ўвацца (пра рану);

Will the cut scar over? Парэз зарубцуецца?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trace​1 [treɪs] n.

1. след;

without trace бяссле́дна;

lose trace of smb. згубі́ць су́вязь з кім-н.

2. невялі́кая ко́лькасць;

Give me a trace more salt. Дай мне яшчэ крыху солі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сакмо́ След, знак ад падэшвы нагі на раллі, пяску (Гродз.). Тое ж знак (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)