thirst2 [θɜ:st] v.
1. хаце́ць піць, паку́таваць ад сма́гі
2. (for) пра́гнуць, паку́таваць ад жада́ння;
thirst for wealth пра́гнуць бага́цця
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вы́салапіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.
Разм. Высунуць з рота язык. Толькі зрэдку перабягаў з падворку ў падворак сабака, высалапіўшы язык. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлё́баць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).
1. Есці, чэрпаючы лыжкай вадкую страву.
Х. суп.
2. Піць вялікімі глыткамі.
Ён з прагнасцю хлёбае ваду.
|| аднакр. хлёбнуць, -ну, -неш, -не; -ні і хлебану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. хлёбанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пі́цца, п’ецца; пр. піўся, пілася. пілося; незак.
1. безас. Пра наяўнасць жадання або магчымасці піць. І хоць нейкае нечуванае багацце раптоўна і не прыйшло, але праз усе гады добра елася і пілося. Чорны. Ой, не п’ецца гарэлка, Ой, не п’ецца віно. Хто ж налье таго мёду, Каб пілося яно? Русак.
2. Зал. да піць (у 1, 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
thirsty [ˈθɜ:sti] adj.
1. сасма́глы, перасо́хлы;
I am thirsty. Я хачу піць.
2. (for) пра́гны (да);
thirsty for power пра́гны да ўла́ды
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прысёрбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
Разм. Піць невялікімі глыткамі, з лёгкім шумам. Ён прысёрбваў са сподачка чай, а ўсе прыгнечана маўчалі. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ашчарэ́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і ашчаперыць. — Та-ата! — усклікнуў Марык і спрытна ашчарэпіў бацьку за шыю. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ква́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; незак., на каго-што.
Разм. Тое, што і квапіцца. — А на доктара мы не лішне квапім — Бандарчык дзешавей. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адрыпе́ць, ‑піць; зак.
Перастаць рыпець. Адрыпеў журавель над калодзежам. Колькі вёдзер ты нацягаў, Поячы жнівень, Глякі халодзячы, Колькі смагі здымаў, Стомы змываў!.. Арочка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схлу́піць, ‑піць; зак., каго-што.
Абл. Сціснуць, здушыць. / у безас. ужыв. У .. [хлопчыка], напэўна, запаленне лёгкіх. Схлупіла ў грудзях, няшчадна паліць кволае цельца. Гроднеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)