поліагрэга́тны

(ад полі- + агрэгат)

які складаецца з рэчываў, што знаходзяцца ў розных агрэгатных станах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

полібазі́т

(ад полі- + гр. basis = аснова)

мінерал класа сульфасолей шаравата-чорнага колеру; руда серабра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

полікарбана́ты

(ад полі- + карбанаты)

сінтэтычныя палімеры, прадукты ўзаемадзеяння двухатамных фенолаў і вытворных вугальнай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

полісеразі́т

(ад полі- + гр. serum = сываратка)

запаленне серозных абалонак, якія высцілаюць вялікія поласці арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

політана́льнасць

(ад полі- + танальнасць)

адначасовае гучанне некалькіх танальнасцей або іх акордаў у музычным творы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

політана́льны

(ад полі- + танальны);

п-ая музыка — музыка, пабудаваная на адпаведным спалучэнні розных танальнасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

політэлі́я

(ад полі- + гр. phele = сасок)

павялічаная колькасць саскоў малочнай залозы як дэфект развіцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

суперпарамагнеты́зм

(ад супер- + парамагнетызм)

парамагнетызм сістэмы дробных ферамагнітных аднадоменных часціц у знешнім магнітным полі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

згарба́цець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць гарбатым, згорбіцца. І ўспомніў маці, .. якая ніколі не разгінала спіны то на сваім, то на калгасным полі і ад таго пад старасць зусім згарбацела. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усма́гнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Дайсці да знямогі ад смагі. Усмаг араты за дзень у полі.

2. Перасохнуць ад недахопу вільгаці. Усмагла зямля, патрэскалася.

3. Разм. іран. Вельмі захацець выпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)