foliate

1. [ˈfɔʊliət]

adj.

1) ліставы́, лісьцяны́ (лес)

2) лістападо́бны

2. [ˈfɔʊlieɪt]

v.i.

1) пакрыва́цца лі́сьцем (пра дрэ́вы), распуска́цца

2) расшчапля́цца на то́нкія пласты́

3.

v.t.

1) упрыго́жваць лісьцёвым арнамэ́нтам

2) пакрыва́ць ліста́мі

3) пакрыва́ць мэталёвай фо́льгай (шкло), срэ́брыць

4) нумарава́ць а́ркушы (кні́гі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bespatter

[bɪˈspætər]

v.t.

1) запы́рскваць (гра́зьзю)

2) пакрыва́ць

bespattered with rubies — пакры́ты рубі́намі

3) Figur. ачарня́ць каго́, кі́даць паклёп

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

dimple

[ˈdɪmpəl]

1.

n.

1) я́мачка f. (на шчо́ках, на барадзе́)

2) рабізна́ f.

2.

v.t.

рабаці́ць, пакрыва́ць рабізно́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

nickel

[ˈnɪkəl]

1.

n.

1) ні́кель -ю m.

2) пяціцэ́нтавая манэ́та (зро́бленая зь ні́келю)

2.

v.

нікелява́ць, пакрыва́ць ні́келем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

капці́ць

1. (куродымець) rúßen vi;

2. (пакрываць сажай) mit Ruß schwärzen, berúßen vt;

3. разм (вэндзіць) räuchern vt;

◊ капці́ць не́ба ≅ dem Hérrgott die Táge stéhlen*, dem líeben Gott die Zeit stéhlen*; die Zeit tót¦schlagen* аддз

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

décken

1.

vt

1) крыць (дах)

2) пакрыва́ць, накрыва́ць, закрыва́ць

3) хава́ць, барані́ць; прыкрыва́ць

4) задавальня́ць (попыт)

2.

(sich) супада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

víelfach

1.

a шматразо́вы

2.

adv неаднаразо́ва, ча́ста; у мно́га разо́ў больш

den Scháden ~ ersétzen — пакрыва́ць стра́ту [шко́ду] у мно́га [шмат] разо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Áuslage

f -, -n

1) вы́стаўка (у вітрыне)

2) pl выда́ткі

~n erstátten — пакрыва́ць выда́ткі

3) спарт. зама́х, зыхо́дная пазі́цыя (фехтаванне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прикрыва́ть несов.

1. прыкрыва́ць; (закрывать) разг. закрыва́ць;

не прикрыва́й кастрю́лю кры́шкой не прыкрыва́й кастру́лю на́крыўкай;

де́рево прикрыва́ло нас от со́лнца дрэ́ва прыкрыва́ла нас ад со́нца;

прикрыва́ть ле́вый фланг воен. прыкрыва́ць ле́вы фланг;

2. (притворять) прычыня́ць;

прикрыва́ть дверь прычыня́ць дзве́ры;

3. (скрывать) хава́ць; (утаивать) уто́йваць; (покрывать) пакрыва́ць, прыкрыва́ць;

прикрыва́ть гро́мкими фра́зами хава́ць за гу́чнымі фра́замі, прыкрыва́ць гу́чнымі фра́замі;

прикрыва́ть обма́н уто́йваць (хава́ць, пакрыва́ць, прыкрыва́ць) падма́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Канве́рт ’пакет з паперы для перасылкі пісьма па пошце’, ’коўдра ў форме пакета’ (ТСБМ, Бяльк., Сцяшк.), канаве́рт ’тс’ (Сцяшк.; бяроз. КЭС); кунве́рт (Бяльк.), маст. канвэ́рт, пруж. коновэ́рт ’тс’ (Сл. паўн.-зах.). З рус. конве́рт, якое ў Пятроўскую эпоху з франц. couvert ’закрыты, схаваны’ < couvrir ’пакрываць’ < с.-лац. copertum < coopertus ’накрыты’. Застаецца няясным узнікненне насавога ‑н‑. Магчыма пасрэдніцтва ням. Kuvert. Гл. Фасмер, 2, 308; Шанскі, 2 (К), 250.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)