адбы́цца сов. (случиться) произойти́; (осуществиться, окончиться) сверши́ться, соверши́ться; состоя́ться;
адбыло́ся не́шта нечака́нае — произошло́ не́что неожи́данное;
спекта́кль не адбы́ўся — спекта́кль не состоя́лся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ясніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Тое, што і высветліць. [Назарэўскі:] — Я тут нядаўна, а ўжо многа чаго выясніў. Чорны. [Рылю і Талашу] трэба было на нешта наважыцца, выясніць сваё становішча, пазбавіцца гэтай няпэўнасці. Колас. Куніцкі ж скрозь быў спакойны. І ў спрэчку ўмешваўся толькі тады, калі нешта сам для сябе выясніў. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
backlog [ˈbæklɒg] n. запазы́чанасць; не́шта нявы́кананае (заказы, работа і да т.п.);
back log of payment пратэрмінава́ныя вы́платы;
catch up with the backlog ліквідава́ць адстава́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дачыкільга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Кульгаючы, павольна дайсці; дакульгаць. — Тэкля, пачакай часінку, дачыкільгаю да цябе, спытаю нешта. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зама́ла, прысл.
Разм. Менш чым трэба; малавата. А мне дзвюх моў і слоў замала, Каб нешта простае сказаць. Пысін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нязвы́чнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць нязвычнага. Нешта гняце.. [Валодзю]: ні то сорам, ні то нязвычнасць становішча, у якое ён трапіў. Федасеенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нямо́жацца, безас. незак.
Разм. Нездаровіцца. — Чаго ты такая? — пытаю я. — Якая? — Не такая, як заўсёды. — Мне нешта няможацца. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сажму́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Абл. Прыжмурыцца. Яраш хітра сажмурыўся: — Нешта ў цябе вочы заспаныя. Няўжо ад працы? Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рэ́стрась ’нешта зношанае, старое’ (ЖНС). Ад растрэ́сці < трэсці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
esy-floresy
мн.
1. зігзагападобны арнамент; арабескі;
2. перан. нешта завілае, заблытанае
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)