studio [ˈstju:diəʊ] n.

1. сту́дыя, атэлье́, майстэ́рня

2. кінасту́дыя, тэлесту́дыя;

studio audience гледачы́, які́х запрасі́лі ў тэлесту́дыю або́ радыёсту́дыю (для перадачы іх апладысментаў, смеху і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

літагра́фія ж

1. Lithographíe [Lithografíe] f -, Stéindruck m -es;

2. (майстэрня) Steindruckeréi f -, -en, lithográfische [lithográphische] Wérkstätte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ша́пачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шапкі; звязаны з вырабам, продажам шапак. Шапачная тканіна. Шапачная майстэрня. Шапачная вытворчасць.

•••

На (пад) шапачны разбор гл. разбор.

Шапачнае знаёмства гл. знаёмства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфекцыён

(ням. Konfektion, ад лац. confectiu = выраб)

гандаль гатовым адзеннем, а таксама майстэрня, дзе шыюць адзенне для продажу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

szklarnia

ж.

1. шкляная майстэрня;

2. цяпліца; шклярніца, аранжарэя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гаранты́йны Garantíe-, Bürgschafts-;

гаранты́йны тэ́рмін Garantíefrist f -, -en, Garantíezeit f -, -en;

гаранты́йная майстэ́рня Vertrágswerkstatt f -, -stätten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пераплётны палігр búchbinderisch; Búchbinder-; Éinband-;

пераплётная майстэ́рня Buchbinderéi f -, -en;

пераплётная папе́ра Éinbandpa pier n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

pottery

[ˈpɑ:təri]

n., pl. -teries

1) гліня́ныя ганча́рныя вы́рабы

2) кера́міка f., ганча́рства n.

3) ганча́рня f. (майстэ́рня ганчара́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

workshop

[ˈwɜ:rkʃɑ:p]

n.

1) майстэ́рня, майстро́ўня f., цэх -у m.

2) працо́ўная сэ́кцыя, сэміна́р -у m.

•

- a computer workshop

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Ры́мар ’майстар, які вырабляе вупраж’ (ТСБМ, ТС; ваўк., смарг., лід., Сл. ПЗБ; ЛА, Сцяшк. Мат.), рымарня ’рымарская майстэрня’ (ТСБМ), рымарства ’рамяство рымара’ (ТСБМ), ст.-бел. рымаръ, римаръ, римарь, ремарь (1502). З польск. rymarz ’тс’, якое з ням. Riemer ’рымар’ (< ням. Riemen ’рамень’) (Брукнер, 472).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)