галагене́з, ‑у,
Тэорыя эвалюцыі, паводле якой
[Ад грэч. hólos — увесь і génesis — паходжанне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галагене́з, ‑у,
Тэорыя эвалюцыі, паводле якой
[Ад грэч. hólos — увесь і génesis — паходжанне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
со́ннік, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чабо́р, ‑бару,
Травяністая духмяная расліна сямейства губакветных з дробнымі ружова-ліловымі ці белымі кветкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́ждый
от ка́ждого — по его́ спосо́бностям, ка́ждому — по его́ потре́бностям ад ко́жнага — па яго́ здо́льнасцях, ко́жнаму — па яго́ патрэ́бах;
◊
всех и ка́ждого усі́х і ко́жнага.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Саты́ра ’спецыфічная форма мастацкага адлюстравання рэчаіснасці, якой уласціва высмейванне розных адмоўных з’яў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падзе́ла Сенажаць, якая раздзяляецца на невялікія ўчасткі
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
архітамі́я
(ад
форма бясполага размнажэння, якая заключаецца ў расчляненні цела жывёліны на асобныя ўчасткі, або сегменты,
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
галагене́з1
(ад
тэорыя эвалюцыі. паводле якой
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тры́о
(
1) інструментальны, вакальны або вакальна-інструментальны ансамбль з трох выканаўцаў,
2) музычны твор для трох галасоў або інструментаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
абыча́й, ‑ю,
Тое, што і звычай. Пераважна ў прыказках і прымаўках:
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)