Та́мацька, та́мацькі ’там’ (Нас., Бяльк., Сл. ПЗБ; бых., Яшк. Мясц.; Яўс.). Да там, тамака (гл.); Карскі (2–3, 69) дапускае паходжанне “ласкальнага” мяккага ц як з т, параўн. та́матка (рагач., Мат.), так і з ч, параўн. та́мачка (Мат. Гом.), пры гэтым геаграфія слоў схіляе да прыняцця апошняга (зона т. зв. цокання ў паўночна-ўсходняй Беларусі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

region

[ˈri:dʒən]

n.

1) ме́сца n., мясцо́васьць f.; абша́р, раён, рэгіён -у m.

2) зо́на, паласа́ f.

the region of the equator — экватэрыя́льная зо́на

3) ча́стка це́ла

the abdominal region — бру́шная по́ласьць

4) галіна́, сфэ́ра f.

the region of imagination — сфэ́ра фанта́зіі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бяз’я́дзерны

1. (у якім адсутнічае ядро) kérnlos;

2. паліт. (у якім адсутнічае ядзерная зброя) kérnwaffenfrei;

бяз’я́дзерная зо́на kérnwaffenfreie [atómwaffenfreie] Zóne

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трапі́чны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тропікаў; размешчаны ў тропіках. Трапічная зона. Трапічныя краіны. // Уласцівы тропікам, пашыраны ў тропіках. Трапічныя хваробы. Трапічны лівень. Трапічная гарачыня. // Прызначаны для тропікаў. Трапічны шлем.

•••

Трапічны год гл. год.

трапі́чны ​2, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і тропавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕ́НТАЛЬ

(ад грэч. benthos глыбіня),

зона дна вадаёма, заселеная арганізмамі, якія жывуць на грунце або ў яго тоўшчы (гл. Бентас).

т. 3, с. 100

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

супралітара́ль

(ад лац. supra = над + літараль)

зона ўзбярэжжа акіяну або мора, размешчаная вышэй за літараль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Rádius

m -, -di¦en ра́дыус;

~ des Tódes вайск. зо́на по́ўнага знішчэ́ння і разбурэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

отчужде́ние

1. (действие) юр. адчужэ́нне, -ння ср.;

2. (отдаление) аддале́нне, -ння ср. адчужэ́нне, -ння ср.;

полоса́ отчужде́ния ж.-д. паласа́ (зо́на) адчужэ́ння;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nuclear-free [ˌnju:kliəˈfri:] adj. бяз’я́дзерны;

a nu clear-free zone бяз’я́дзерная зо́на;

a campa ign for a nuclear-free world кампа́нія за свет без я́дзернай збро́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

басе́йн, ‑а, м.

1. Штучны вадаём для плавання са сценамі, умацаванымі цэглай, цэментам. Спартыўны басейн.

2. Тэрыторыя мора, возера, ракі разам з сушай, з якой у іх сцякаюць паверхневыя і падземныя воды. Басейн Заходняй Дзвіны. Басейн возера Нарач.

3. Зона залягання каштоўных выкапняў. Данецкі вугальны басейн.

[Фр. bassin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)