jechać

jecha|ć

незак. ехаць;

~ć koleją — ехаць цягніком;

~ć samochodem — ехаць на машыне;

~ć na złamanie karku перан. імчацца на злом галавы;

jedzie co od kogo — разм. ад каго смярдзіць (патыхае, нясе) чым;

~ło od niego piwskiem — ад яго несла півам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

horseback

[ˈhɔrsbæk]

1.

n.

1) сьпі́на, верх каня́

2) стро́мкі хрыбе́т узго́рка

2.

adv.

ко́нна, ве́рхам

to ride horseback — е́хаць ко́нна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Імча́цца, імча́ць ’вельмі хутка перамяшчацца, ехаць, бегчы; несціся’ (ТСБМ). Рус. мчать, мча́ться, укр. мча́ти, мча́тися ’тс’, ст.-чэш. mčieti ’несці, цягнуць’, ст.-слав. мъчати ’кідаць’. Прасл. дзеяслоў *mъkěti, суадносны з *mъknǫti (гл. імкнуцца), Фасмер, 3, 22; КЭСРЯ, 277. Пачатковае і‑ мае практычны характар (Карскі, 1, 262).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разду́мывать несов.

1. пераду́мваць;

разду́мывать е́хать в о́тпуск пераду́мваць е́хаць у адпачы́нак;

2. ду́маць, разважа́ць; разду́мваць;

разду́мывать о бу́дущем разважа́ць (разду́мваць) пра бу́дучае.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

seaside [ˈsi:saɪd] n. марскі́ бе́раг; узмо́р’е, узбярэ́жжа;

a seaside resort марскі́ куро́рт;

at/by the seaside на мо́ры, на марскі́м узбярэ́жжы;

go to the seaside е́хаць на мо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.

Вельмі хутка перамяшчацца, ехаць, бегчы; несціся. Цягнік імчыцца. □ Весела званілі трамваі, з шумам імчаліся па вуліцах машыны, людзі спяшаліся на работу. Якімовіч. Сытыя стаеннікі імчацца, Ад язды ўгінаецца зямля. Панчанка. Селянін без шапкі з ускудлачанымі валасамі віхрам імчаўся на шпаркім кані. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mítfahren

* vi (s) е́хаць ра́зам (з кім-н.)

fáhren Sie mit? — Вы е́дзеце з на́мі [са мной]?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абго́н, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. абганяць — абагнаць (у 1 знач.).

2. Першая кругавая баразна на ворыве. [Гіляр:] — Прывязу трактар сёння і зраблю абгон.., а заўтра — за дзень, за другі — увесь будзе ляжаць бродаўскі папар дагары скібаю. Баранавых.

•••

У абгон (бегчы, ехаць і пад.) — навыперадкі, абганяючы адзін аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́рта, ‑ы, ДМ юрце, ж.

Пераноснае, крытае шнурамі або лямцам з конусападобным дахам жыллё з жэрдак у некаторых качавых народаў Азіі і Паўднёвай Сібіры. Па пясках можна было ехаць сотні кіламетраў і не сустрэць ніводнага кішлака, ніводнай юрты. Васілевіч. У неба бялюткія выспачкі юрт Стрэшкамі вострымі цэляцца. Калачынскі.

[Ад цюрк. jurt.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pedal

[ˈpedəl]

1.

n.

пэда́ль f.

2.

v.

націска́ць на пэда́лі, працава́ць пэда́лямі

to pedal a bicycle — е́хаць на ро́вары

3.

adj.

пэда́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)