jechać

jecha|ć

незак. ехаць;

~ć koleją — ехаць цягніком;

~ć samochodem — ехаць на машыне;

~ć na złamanie karku перан. імчацца на злом галавы;

jedzie co od kogoразм. ад каго смярдзіць (патыхае, нясе) чым;

~ło od niego piwskiem — ад яго несла півам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)