непаваро́тлівы, -ая, -ае.

1. Павольны, марудны, няспрытны ў рухах.

Непаваротлівае дзіця.

2. перан. Някемлівы, нерухавы (у справах).

Н. розум.

|| наз. непаваро́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

люля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каго-што.

Рытмічна гойдаць з боку ў бок ці зверху ўніз; калыхаць.

Л. дзіця.

|| наз. люля́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dziecię

н. кніжн. дзіця;

dziecię miasta — дзіця горада;

dziecię fortuny — улюбёнец лёсу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэфекты́ўны

(лац. defectivus)

які мае фізічныя або псіхічныя недахопы; ненармальны (напр. д-ае дзіця).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дакупа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Скончыць купанне каго‑н. Дакупаць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вундэркі́нд, ‑а, М ‑дзе, м.

Дзіця з надзвычайнымі для свайго ўзросту здольнасцямі.

[Ад ням. Wunderkind — цуд-дзіця.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заквэ́цацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Запэцкацца, забрудзіцца. Дзіця заквэцалася ў гразь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зба́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго.

Сапсаваць празмерным балаўством, патураннем. Збалаваць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрыча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Знемагчы, знясілець, доўга крычучы. Дзіця скрычалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укалыха́ць, ‑лышу, ‑лышаш, ‑дыша; зак., каго.

Калышучы, заставіць заснуць; закалыхаць. Укалыхаць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)