запужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Запалохаць, застрашыць, зрабіць баязлівым. Запужаць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купе́ль, ‑і, ж.

Вялікая пасудзіна, у якую апускаюць дзіця пры царкоўным абрадзе хрышчэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасса́ць, ‑сеў, ‑ссеш, ‑ссе; ‑сеем, ‑ссяце; зак.

Пасеяць больш, чым трэба. Дзіця перассала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праня́ньчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Няньчыць некаторы час. Праняньчыць дзіця ўвесь вечар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушу́шкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Цёпла адзець, ухутаць. Ушушкаць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wcześniak

м. неданошанае дзіця; неданосак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

капры́за, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ры́з і -аў (разм.).

Капрызны чалавек, капрызнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падо́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ніжні край сукенкі, спадніцы.

Трымаецца за чый-н. п. (пра дзіця; таксама перан.: пра бездапаможныя, нерашучыя паводзіны каго-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

маля́ўка, -і, ДМ -ля́ўцы, мн. -і, -ля́вак, ж.

1. Тое, што і малёк.

2. перан. Пра чалавека маленькага росту або пра дзіця (разм., іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

беспрыту́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Бяздомнае дзіця, падлетак, у якіх няма бацькоў і якія жывуць без выхавання, догляду.

|| ж. беспрыту́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)