ве́тка

1. галіна́, -ны́ ж., галі́нка, -кі ж.;

2. ж.-д. ве́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кінематагра́фія, -і, ж.

1. Род мастацтва, творы якога ствараюцца з дапамогай кіназдымкі.

К.

Беларусі.

2. Галіна культуры і прамысловасці, якая займаецца выпускам і кінапракатам фільмаў.

|| прым. кінематаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлатэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Галіна навукі і тэхнікі — тэорыя і практыка спосабаў прымянення святла, а таксама пераўтварэння энергіі святла ў іншыя віды энергіі.

|| прым. святлотэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цаліна́, -ы́, ж.

1. Зямля, якая ніколі не апрацоўвалася.

Узнімаць цаліну.

2. Тое, што і цалік.

3. перан. Недаследаваная, нявывучаная галіна чаго-н.

|| прым. цалі́нны, -ая, -ае.

Цалінныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Zwéig

m -(e)s, -e

1) галі́на, сук

2) галіна́

◊ auf kéinen grünen ~ kómmen* — не мець по́спеху [шча́сця]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

halizna

ж. паляна; астравінка; гала; галіна; прагалле

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

многагаліно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа галін (гл. галіна). Многагаліновая гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бахчаво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне бахчавых культур як асобная галіна сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіталаёмкі, ‑ая, ‑ае.

Які патрабуе вялікіх капіталаўкладанняў. Капіталаёмкая галіна народнай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касметало́гія, ‑і, ж.

Галіна ведаў, якая вывучае ўрачэбную і дэкаратыўную касметыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)