halizna

ж. паляна; астравінка; гала; галіна; прагалле

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

высокадахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які дае вялікі даход; высокапрыбытковы. Высокадаходная галіна гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бахчаво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне бахчавых культур як асобная галіна сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіталаёмкі, ‑ая, ‑ае.

Які патрабуе вялікіх капіталаўкладанняў. Капіталаёмкая галіна народнай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касметало́гія, ‑і, ж.

Галіна ведаў, якая вывучае ўрачэбную і дэкаратыўную касметыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесазна́ўства, ‑а, н.

Галіна ведаў аб прыродзе, росце і развіцці лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць невялікі, недастатковы даход. Маладаходная галіна гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многагаліно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа галін (гл. галіна). Многагаліновая гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пчаля́рства, ‑а, н.

Развядзенне пчол як галіна сельскай гаспадаркі або промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футурало́гія, ‑і, ж.

Галіна навуковых ведаў, якая займаецца прагназіраваннем сацыяльных працэсаў.

[Лац. fututum — будучае і грэч. logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)