ака́нт, ‑а і ‑у, М ‑нце, м.

1. ‑у. Паўднёвая травяністая расліна з вялікім лісцем, размешчаным разеткай.

2. ‑а. Спец. Скульптурнае ўпрыгожанне капітэлі, карніза і пад. у выглядзе лісцяў гэтай расліны.

[Грэч. akanthos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўстабру́хі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. З тоўстым, вялікім жыватом.

2. у знач. наз. таўстабру́хі, ‑ага, м. Зневаж. Багацей. [Габісонія:] — Я сказаў сабе: Тэафіл, досыць вандраваць па свеце, досыць працаваць на таўстабрухіх. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарэць / ярка: палаць, палыхаць / вялікім полымем: шугаць / слаба: курэць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

выця́гвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выцягнуцца.

2. Везці, цягнуць з вялікім напружаннем. Конь аж выцягваўся ў аглоблях.

3. Зал. да выцягваць (гл. выцягнуць у 1–9, 11, 12 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́ймік, ‑а, м.

Гіст. Сход шляхты павета або ваяводства ў Вялікім княстве Літоўскім. На слонімскі сеймік павінны былі збірацца ўсе дэпутаты Вялікага княства, перш чым адправіцца на агульны сейм у Варшаву. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пушбо́л

(англ. push-ball, ад push = піхаць + ball = мяч)

спартыўная камандная гульня з вялікім скураным мячом, які трэба прапіхнуць у вароты праціўніка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

kunszt, ~u

м. кніжн. майстэрства; мастацтва;

robić co z wielkim ~em — рабіць што з вялікім майстэрствам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

апеты́т м. Appett m -(e)s;

во́ўчы апеты́т Bärenhunger m -s;

е́сці з вялі́кім апеты́там mit grßem Appett ssen*; kräftig zlangen [rinhauen] (разм.);

апеты́т прыхо́дзіць падча́с яды́ der Appett kommt beim ssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Апунды́рыцца ’ўздуцца (пра жывот)’ (Касп.). Напэўна, звязана з пуза, рус. дыял. пуздро ’жывот’, укр. пуздратий ’тоўсты, з вялікім жыватом’, пуздракуватай ’азызлы’ з заменай у групе здр з на н і ўстаўным ы па ўзору пузыр.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Но́халь ’пра чалавека з вялікім носам’ (докш., Янк. Мат.), польск. дыял. nochal ’насаты чалавек; лыч’, славац. nochalнасаты чалавек’. Да нос, з экспрэсіўнай замерай с на х, паводле Брукнера (366), «zwykłe zgrubienie», параўн. носаль (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)