Verbum

нако́льнік, ‑а, м.

Разм. Гарэза, свавольнік. Баяўся поп і другога: Андрэй са сваімі накольнікамі мог падпільнаваць яго і вынесці .. без споднікаў. Чарнышэвіч.

невіду́чы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і невідушчы. Шабуня стомлена, з намаганнем расплюшчыў вочы, але позірк яго быў чужы і невідучы. Мележ.

недаве́рлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць недаверлівага; недаверлівыя адносіны. [Карызна] зрабіў паўзу, і ў яго поглядзе Вера зноў заўважыла тую крыўдную для яе.. недаверлівасць. Зарэцкі.

нядба́лец, ‑льца, м.

Разм. Нядбалы, лянівы чалавек. Бяда няўмекам і нядбальцам, Хто шнур зжуе няроўным плехам — Антось яго ўжо дойме смехам. Колас.

пазаго́йвацца, ‑аецца; зак.

Загаіцца — пра ўсё, многае. Лёня ачуняў. Скулы яго пазагойваліся, толькі на ручках і на ножках засталіся сінія плямы. Арабей.

парэ́брына, ‑ы, ж.

Абл. Разм. Тое, што і рабрына. І чым бліжэй [конь] падыходзіць, тым больш парэбрыны ў яго свіцяцца пад скураю. Чорны.

пасмы́квацца, ‑аецца; незак.

Рабіць міжвольныя сутаргавыя рухі (пра рысы твару). Кастусь устаў. У яго пасмыкваліся вусны і шчака, дрыжала левае павека. Караткевіч.

перанервава́цца, ‑нервуюся, ‑нервуешся, ‑нервуецца; зак.

Разм. Моцна панервавацца. Прайшло каля пятнаццаці хвілін, пакуль .. [афіцыянт] прынёс першую страву. Рыгор перанерваваўся і папракнуў яго. Гартны.

плашч, ‑а, м.

Лёгкае паліто пераважна з непрамакальнай тканіны. Скінуўшы мокры, задубянелы ад дажджу плашч, Мікола павесіў яго каля печы, прывітаўся. Краўчанка.

по́клад, ‑а, М ‑дзе; мн. паклады, ‑оў; м.

Яйцо або прадмет, падобны на яго, які кладуць там, дзе хочуць каб несліся куры.