Verbum

сарамя́жасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць сарамяжага. У яе нават асталася тая сарамяжасць, якою.. [Акіліна] вылучалася і ў дзявоцтве. Вітка.

све́цкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць свецкага (у 1 знач.). Свецкасць манеры. // Паводзіны, манеры, уласцівыя свецкаму чалавеку. // Свецкі ўклад жыцця.

сне́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць снежнага. У снежнасці кужэльных шат, у харастве ўсіх наскіх песень яна, чаканая, прыйшла. Дубоўка.

спава́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць спаважнага. Толькі ніяк не вязалася са спаважнасцю дзяўчыны яе гаворка — несціханая і смелая. Пташнікаў.

спе́шнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць спешнага (у 1 знач.). Спешнасць заказу.

2. Паспешлівасць, спешка. Працаваць без асаблівай спешнасці.

суадне́сенасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан суаднесенага. У аснове вобраза ляжыць параўнанне, суаднесенасць агульнага і прыватнага. М. Стральцоў.

субты́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць субтыльнага. Танцмайстры выбіралі дзевяці- і дзесяцігадовых дзяцей, правяраючы роўнасць ног і субтыльнасць таліі. «Полымя».

сула́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць суладжанага. [Паўлюк Трус] даводзіў радкі да самага строгага гучання, да поўнае суладжанасці зместу з формай. Лужанін.

сцэні́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сцэнічнага (у 3 знач.). Сцэнічнасць п’есы. □ Твор Крапівы [драма «Партызаны»] вызначаўся сцэнічнасцю. Гіст. бел. сав. літ.

трагі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць трагічнага. Лабановіч напускае на сябе трагічнасць, нізка звешвае галаву і журботна трасе ёю. Колас.