уласці́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. уласці́васць уласці́васці
Р. уласці́васці уласці́васцей
уласці́васцяў
Д. уласці́васці уласці́васцям
В. уласці́васць уласці́васці
Т. уласці́васцю уласці́васцямі
М. уласці́васці уласці́васцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уласці́васць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Характэрная асаблівасць, рыса, прымета каго-, чаго-н.

Валодаць якімі-н. уласцівасцямі.

У. спадчыннасці арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уласці́васць ж. сво́йство ср.; (о неотъемлемом признаке — ещё) принадле́жность;

магні́т ма́е ўласці́васць прыця́гваць жале́за — магни́т име́ет сво́йство притя́гивать желе́зо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уласцівасць

т. 16, с. 221

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уласці́васць, ‑і, ж.

Характэрная асаблівасці рыса, прыкмета каго‑, чаго‑н. Уласцівасць спадчыннасць арганізма. Фізічныя і хімічныя ўласцівасці металаў. □ Свае ўласцівасці ўсе людзі маюць. Адны рыбалку паважаюць, З бляшнёй ля пелькі могуць векаваць. Корбан. Дзіўныя ўласцівасці мае чалавечы голас. Адно і тое ж слова можна вымавіць з дзесяткамі адценняў. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уласці́васць Éigenschaft f -, -en, Bescháffenheit f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фрыво́льнасць

‘уласцівасць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. фрыво́льнасць
Р. фрыво́льнасці
Д. фрыво́льнасці
В. фрыво́льнасць
Т. фрыво́льнасцю
М. фрыво́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сво́йство ср. уласці́васць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасрэ́днасць

‘уласцівасць пасрэднага’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пасрэ́днасць
Р. пасрэ́днасці
Д. пасрэ́днасці
В. пасрэ́днасць
Т. пасрэ́днасцю
М. пасрэ́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

юна́цкасць, -і, ж.

Уласцівасць юнацкага; маладосць.

Ю. душы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)