хадавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. ход.

2. Які знаходзіцца на хаду, у эксплуатацыі.

Х. транспарт.

3. Які мае вялікі попыт; які знаходзіцца ў шырокім ужытку (разм.).

Х. тавар.

Хадавая тэма.

4. Які многа дзе бываў, ведае справу; лоўкі, растаропны (разм.).

Хадавая жанчына.

5. Звязаны з перамяшчэннем у пэўны перыяд у пэўным напрамку (спец.).

Хадавая рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абіса́ль

(ад гр. abyssos = бяздонны)

зона найбольшых марскіх глыбінь (звыш 2000 м), дзе вада мае пастаянную тэмпературу, салёнасць і шчыльнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адэ́ндум

(лац. addendum = тое, што мае быць дададзена)

дапаўненне да дагавору, якое змяняе або ўдакладняе тыя ці іншыя яго ўмовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акрабаты́чны

(гр. akrobatikos = які лазіць угары)

1) які мае дачыненне да акрабатыкі (напр. а-ая гімнастыка);

2) спрытны, уласцівы акрабату.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

антылагары́фм

(ад анты- + лагарыфм)

лік, які мае дадзены лагарыфм, напр. лік В ёсць антылагарыфм ліку А, калі log В = А.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

артапеды́чны

(ад артапедыя)

які мае дачыненне да артапедыі, прызначаны для лячэння дэфармацый цела або для іх кампенсацыі (напр. а. абутак).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гінафо́р

(ад гіна- + -фор)

верхняя частка кветаложа паміж андрацэем і гінецэем, што мае выгляд ножкі з размешчанымі на канцы песцікамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыктыястэ́ла

(ад гр. diktyon = сетка + стэла)

адзін з тыпаў цэнтральнага цыліндра сцябла вышэйшых раслін, мае сеткаватую структуру (напр. у папарацей).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

камадо́р

(англ. commodore, ад іт. commodoro)

камандзір злучэння караблёў, які не мае адміральскага звання, у флотах Вялікабрытаніі, ЗША і Нідэрландаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ка́нцэлінг

(англ. cancelling = скасаванне)

крайні тэрмін прыбыцця зафрахтаванага судна ў порт для пагрузкі, пасля якога фрахтавальнік мае права скасаваць кантракт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)