targnąć się
зак. зрабіць замах;
targnąć się na własne życie — замахнуцца на сваё жыццё
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wyprowadzić
зак.
1. выправадзіць;
2. вывесці;
3. вывесці; зрабіць выснову;
wyprowadzić wzór — вывесці формулу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rozmysł, ~u
м. абдуманасць; роздум; развага;
zrobić co z ~em — зрабіць што абдумана (разважліва)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
uszczelnić
зак.
1. заканапаціць; абаткнуць; заткнуць
2. зрабіць воданепранікальным;
3. перан.зрабіць больш жорсткім; ускладніць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
aborcja
aborcj|a
ж. мед. аборт; спарон, спарожа;
dokonywać (dokonać) ~i — рабіць (зрабіць) аборт
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нарэ́заць, ‑рэжу, ‑рэжаш, ‑рэжа; зак.
1. чаго. Разрэзаць чым‑н. вострым на часткі, кавалкі; накроіць. Нарэзаць хлеба. Нарэзаць сыру. □ Бабка Параска нарэзала сала — і для закускі і для яечні. Колас. Маці лячыла лейтэнанта сваімі, хатнімі сродкамі. Узамен бінтоў яна нарэзала з прасціны доўгіх стужак, а для прамыўкі ран .. ужывала адвар з пахучых траў. Курто.
2. чаго. Зрэзаўшы або разрэзаўшы, нагатаваць у нейкай колькасці. Нарэзаць дроў. Нарэзаць сечкі. □ Чакаючы змроку, каб непрыкметна перабегчы ў вёску, Грышка нарэзаў бярозавых дубцоў і пачаў вязаць венік, каб не было ніякага падазрэння. Чарот. // Зрэзаўшы, прыгатаваць, зрабіць. Нарэзаць букет ружаў.
3. каго. Зарэзаць у нейкай колькасці. Нарэзаць гусей.
4. што і чаго. Падзяліць шляхам межавання або выдзеліць у час межавання. Нарэзаць зямлі. □ [Сузон:] — Мне на панскім [полі] хутар нарэзалі, толькі ж куды мне з такімі будынкамі перасяляцца? Галавач.
5. што. Зрабіць нарэзы. Нарэзаць гайку.
6. што. Зрабіць разьбу на чым‑н. Нарэзаць гравюру.
7. што. Спец. Падрыхтаваць участак для выемкі ў шахце. Нарэзаць лаву.
8. што. Зрабіць надрэз на чым‑н.
9. што. Нарабіць зубцоў на піле, назубіць.
10. што. Намуляць чым‑н. Нарэзаць плячо лямкой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акцэ́нт
(лац. accentus)
1) асаблівасці вымаўлення, якія праяўляюцца пры размове чалавека не на роднай мове;
2) націск у слове. а таксама знак націску;
3) перан. падкрэсліванне асобных думак, слоў пры гаворцы;
зрабіць а. на чым.-н. — звярнуць увагу на што-н.;
4) муз. выдзяленне гуку або акорда шляхам яго ўзмацнення.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
blind3 [blaɪnd] v.
1. асляпля́ць; сляпі́ць во́чы;
He was blinded in the explosion. Ён аслеп падчас выбуху.
2. (to) асляпля́ць, ура́жваць, мо́цна здзіўля́ць;
blind smb. to the truth зрабі́ць каго́-н. сляпы́м да пра́ўды
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bottle2 [ˈbɒtl] v. наліва́ць у бутэ́льку; раскла́дваць у шкляны́я кантэ́йнеры (гародніну, фрукты)
bottle out [ˌbɒtlˈaʊt] phr. v. BrE, infml не зрабі́ць што-н. праз страх
bottle up [ˌbɒtlˈʌp] phr. v. хава́ць свае́ непрые́мныя перажыва́нні ад людзе́й
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адпалі́ць, ‑палкі, ‑паліш, ‑паліць; зак., што.
1. Спаліць частку прадмета. Адпаліць канец бервяна. // Перапаліўшы, аддзяліць. Адпаліць кавалак вяроўкі.
2. Спец. Апрацаваць тэрмічным спосабам метал, шкло, каб надаць ім неабходныя якасці.
3. перан. Зрабіць, сказаць што‑н. нечаканае. [Алесь:] «Ці мала што можа адпаліць вораг у апошнюю хвіліну». Броўка. — А ты чаго з лесу ад мяне ўцякаў? — звярнуўся незнаёмы да Грышкі. — Спужаўся вас, дык і ўцякаў, — адпаліў, не думаючы, Грышка і перавёў свой погляд на бацьку. Чарот.
•••
Адпаліць штуку — зрабіць што‑н. недарэчнае, непатрэбнае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)