achievement

[əˈtʃi:vmənt]

n.

1) дасягне́ньне n.

the achievement of one’s aim — дасягне́ньне свае́ мэ́ты

2) здабы́так -ку; по́сьпех -у m.

it was a great achievement — Гэ́та было́ вялі́кім здабы́ткам

achievement test — экза́мен пасьпяхо́васьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rend

[rend]

v.t. rent, rending

1) разрыва́ць

Wolves will rend a lamb — Ваўкі́ разарву́ць ягня́

it rends my heart — Гэ́та рве мне сэ́рца

2) расшчапля́ць, разьдзіра́ць

Lightning rent the tree — Мала́нка расшчапі́ла дрэ́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Герц ’знаўца, махляр’ (Нас.), ге́рцык ’тс’, ге́рцаць ’мантачыць, махляваць’ (Нас.). Няясна. Насовіч мяркуе, што гэта запазычанне ад яўрэяў, якія гавораць па-нямецку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кру́глік ’ялец’ (Крыв.). Вытлумачыць гэту назву цяжка. Магчыма, гэта звязана з формай галавы. Параўн. назвы для яльца головень‑елец (Каламіец, Рыбы, 21).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лычок ’ручка на кассі’ (капыл., Шатал.). Да лучок, лук1 (гл.). Відавочна, гэта «гіперправільная» форма (адваротная да рэгулярнай з’явы пераходу ы > у).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́барацень ’расліна драсён змяіны, Polygonum Bistorta’ (Кіс., Крывіч, 4). Няясна. Магчыма, ад абарот, абарачваць, таму што гэта расліна мае двойчы выгнутае карэнішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вяндлі́на (БРС, Сцяшк. МГ), вянглі́на ’тс’ (Сцяшк. МГ, Шат., Нас.). З польск. wędlina ’тс’ (Шат.). Нас. памылкова звязваў гэта слова з вя́ліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Балта ’сякера’ (Нас.). Відавочна, запазычанне з польск. bałta ’тс’ (а гэта з венг. balta < цюрк.; Брукнер, 12). Параўн. яшчэ Фасмер, 1, 118.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Банкоцэтлі ’папяровыя грошы’ (Бесар.). З польск. bankocetel ’тс’ (а гэта з устарэлага ням. Bancozettel ’банкавае пасведчанне, чэк’, гл. Варш. сл., 1, 95).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бу́ква1 ’бручка’ (Кіс.). Няясна.

Бу́ква2 ’літара’ (Бяльк., Шат.). Шат. лічыць, што гэта русізм (аб рус. буква гл. Фасмер, 1, 236).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)