хлі́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Ціха плакаць; усхліпваць. [Маці] толькі сутаргава хліпала, выціраючы вочы вялікімі патрэсканымі пальцамі. Мележ. Белагаловая дзяўчынка сядзела трохі воддаль і хліпала, выціраючы кулачкамі заплаканыя вочы. Чыгрынаў.

2. перан. Слаба, мігатліва гарэць. Лямпа, якая вісела перад сталом прэзідыума, чамусьці пачала хліпаць усё мацней і мацней. Паслядовіч. Газоўка хліпала вечарам. Барадулін. Недзе ля Ялты раз-поразу загараўся зялёны агеньчык маяка; ён хліпаў бясконца, пасылаючы ў мора супакаенне начным вандроўнікам. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Разм.

1. Паездка або паход для дастаўкі чаго‑н. Віхлястая дарога ляжала перад Раяй, дарога, па якой яна мусіла рабіць сваю, як казалі партызаны, першую ходку. Новікаў. [Дзядзька:] — Я і кажу Пятру: «На другую ходку шукай сабе, браце, другога напарніка...» С. Александровіч.

2. Порцыя, колькасць чаго‑н. [Ячны] ведае, калі будзе гатова першая ходка саману, і ён не спозніцца прыехаць паказаць нам кладку сцен. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цьмяне́ць, ‑ее; незак.

1. Станавіцца цьмяным; цямнець. На голых кустах стухаў вечар, неба цьмянела і, здавалася, асядала на лес. Карамазаў. // Траціць свой бляск, яркі колер. [Хлопец:] — Ах, як жа не пашанцавала вам! Блешні цьмянеюць і чарвячкі, відаць, сохнуць. Ракітны.

2. перан. Траціць сваю яркасць, выразнасць: станавіцца менш выразным. Цьмянела яго слава. □ Дарагія вобразы радзімы ніколі не цьмянеюць перад нашымі вачыма. Хведаровіч. Але што больш астывалі [мядзведзіцкія], то ўсё больш цьмянела задавальненне ад перамогі. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэ́лядзь, ‑і, ж., зб.

Гіст.

1. Насельніцтва феадальнай вотчыны Старажытнай Русі, якое знаходзілася ў разнастайных формах залежнасці ад феадалаў.

2. Дваровыя людзі, слугі. Направа ад маёнтка распластаўся па зямлі нізкі цагляны хлеў. Побач з ім барак для чэлядзі. Асіпенка. Сярод дваровай чэлядзі быў зухаваты хлопец Максім, майстра на ўсе рукі, надзвычай меткі стралок, і пан трымаў яго сваім паляўнічым. Машара. // перан. Пагард. Людзі нізкага службовага становішча, якія імкнуцца выслужыцца перад высокапастаўленымі асобамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнуть несов., в разн. знач. гнуць;

гнуть про́волоку гнуць дрот;

куда́ он гнёт куды́ ён гне;

◊

гнуть в три поги́бели гнуць у тры пагі́белі;

гнуть горб (спи́ну) гнуць горб (спі́ну);

гнуть ше́ю (спи́ну) перед кем гнуць шы́ю (спі́ну) перад кім;

гнуть свою́ ли́нию гнуць сваю́ лі́нію, гнуць сваё;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

responsible

[rɪˈspɑ:nsəbəl]

adj.

1) адка́зны

to be responsible for — быць адка́зным за каго́-што

to be responsible to — быць адка́зным перад кім

2) быць прычы́най чаго́

The bad weather is responsible for the small attendance — Благо́е надво́р’е — прычы́на мало́е наве́двальнасьці

3) го́дны даве́ру, надзе́йны, пэ́ўны

a very responsible position — ве́льмі адка́зная паса́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gasp

[gæsp]

1.

n.

1) зады́шка f., ця́жкае ды́ханьне

2) сло́вы, ска́заныя задыха́ючыся

2.

v.i.

1) задыха́цца, ця́жка ды́хаць

2) мо́цна хаце́ць, го́рача жада́ць чаго́

3.

v.t.

ледзь вы́мавіць, задыха́ючыся

at the last gasp — на апо́шнім узды́ху, пе́рад сьме́рцю

gasp one’s last — паме́рці

gasp out or forth — насі́лу (з ця́жкасьцю) сказа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vórbauen

1.

vt будава́ць (што-н. перад чым-н.)

2.

vi (D) разм. прадухіля́ць, папярэ́джваць, быць аба́члівым

man muss ímmer ~ — трэ́ба быць заўсёды прадба́члівым

éinem Zwécke ~ — падрыхтава́ць гле́бу для дасягне́ння яко́й-н. мэ́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przenosić

незак.

1. пераносіць;

2. пераводзіць;

przenosić w stan spoczynku — а) даваць адстаўку (у арміі);

пераводзіць на пенсію;

3. уст. аддаваць перавагу, лічыць за лепшае;

przenosić sport nad taniec — аддаваць перавагу спорту перад танцамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

праплы́сці сов.

1. в разн. знач. проплы́ть;

п. па Нёмане — проплы́ть по Нёману;

п. сто кіламе́траў — проплы́ть сто киломе́тров;

~лы́ў невялі́чкі ка́цер — проплы́л небольшо́й ка́тер;

по́бач ~лыла́ не́йкая по́стаць — ря́дом проплыла́ кака́я-то фигу́ра;

пе́рад вачы́ма ~лылі́ малю́нкі дзяці́нства — пе́ред глаза́ми проплы́ли карти́ны де́тства;

2. перен. (миновать) проте́чь;

~лылі́ гады́ — протекли́ го́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)