тру́сіць

1. разм (палохацца) Angst hben (каго, чаго vor D), sich fürchten (vor D); fige [klinmütig] sein;

тру́сіць пе́рад небяспе́кай sich vor der Gefhr verkrechen*;

2. (сыпкае) schütten vt;

3. (бегчы трушком) trben vi (h, s);

4. (растрасаць) zerstruen vt;

5. (трэсці) schütteln vt, rütteln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)