Пражы́гнуць ’хутка дайсці, дасягнуць чаго-небудзь’ (Нас.). Да жыгаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прале́дві ’ледзь-ледзь’ (Нас.). Да пра- і ледва (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прара́зіць ’нанесці моцную абразу’ (Нас.). Да разіць, уразіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Праштро́п ’правіннасць’ (Нас., Касп.). Да штроп ’штраф’, штрапава́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пры́дзіць ’мачыцца (выпускаць мачу)’ (Нас.). Фанематычны варыянт пру́дзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Развыдрэ́ць ’стаць дзёрзкім; засвавольнічаць’ (Нас., Касп.). Да выдрэць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ра́хнуць ’мець выключную прыхільнасць’ (Нас.). Да рахаць2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спасо́біць ‘садзейнічаць, дапамагаць’, спасабля́ць (Нас.). Да этымалогіі гл. пасабіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тэрмі́нка ‘хвілінка’, ‘запіска’ (Нас.). Відавочна, ад тэ́рмін1, 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Із’е́сці ’з’есці’ (Нас., Сцяшк. МГ). Пратэза і‑. Гл. есці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)