аўтама́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Галіна навукі і тэхнікі, якая распрацоўвае тэорыю і метады аўтаматызацыі вытворчых працэсаў.

2. Сукупнасць механізмаў, прыстасаванняў, якія дзейнічаюць аўтаматычна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ідыяма́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

У мовазнаўстве: вучэнне аб ідыёмах, а таксама сукупнасць ідыём якой-н. мовы.

Беларуская і.

|| прым. ідыяматы́чны, -ая, -ае.

Ідыяматычныя выразы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парамагнеты́зм, ‑у, м.

Спец. Сукупнасць магнітных уласцівасцей цел, якія маюць дадатную магнітную ўспрымальнасць.

[Ад грэч. para — поруч і магнетызм.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асо́баснасць, ‑і, ж.

Сукупнасць індывідуальных рыс, асаблівасцей, характэрных для каго‑н. як асобы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беларусазна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць гісторыю, мову, пісьменнасць і культуру беларусаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінаапарату́ра, ‑ы, ж., зб.

Сукупнасць апаратаў, машын і станкоў, якія скарыстоўваюцца ў кінематаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макрамале́кула, ‑ы, ж.

Сукупнасць вялікай колькасці хімічна звязаных атамаў; вялікая малекула, малекула палімеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манголазна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць мову, пісьменнасць, культуру і гісторыю манголаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

егіптало́гія, ‑і, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць гісторыю, мову і культуру Старажытнага Егіпта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заканазна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць звестак аб законах (у 1 знач.) як прадмет выкладання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)