Пакетбо́т ’марское паштова-пасажырскае судна’ (ТСБМ). З рус. пакетбо́т ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 83), дзе з англ. packetboot праз гал. pakket‑boot ’паштовае судна’ (гл. Фасмер, 3, 188).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ледако́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
Магутнае судна, прыстасаванае для плавання і пракладвання дарогі інш. суднам у льдах.
Атамны л.
|| прым. ледако́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лі́хтар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Грузавое несамаходнае судна, прызначанае для пагрузкі і разгрузкі вялікіх суднаў ці мясцовых перавозак.
|| прым. лі́хтарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
турбаэлектрахо́д, -а, М -хо́дзе, мн. -ы, -аў, м.
Судна, на якім электрычны генератар прыводзіцца ў дзеянне паравой ці газавай турбінай.
|| прым. турбаэлектрахо́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ГРУЗАВА́Я МА́РКА,
знак для абазначэння мінімальнай вышыні надводнага борта судна пры поўнай яго загрузцы ў розных умовах плавання.
Мае выгляд круга, перасечанага па цэнтры гарыз. лініяй, якая паказвае найб. дапушчальную асадку судна ў марской вадзе (у летні час у зоне ўмеранага клімату), і 6 гарыз. ліній, якія паказваюць гранічнае апусканне яго ў залежнасці ад раёна плавання, пары года, характару вады. Наносіцца на барты судна.
т. 5, с. 454
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕ́ТРАЗЬ судна, палотнішча (ільняная, баваўняная, сінтэтычная тканіна) ці гнуткая пласціна для пераўтварэння энергіі ветру ў энергію руху судна; адзін з самых стараж. відаў рухачоў. Ветразі адрозніваюць: па форме — прамыя (у выглядзе прамавугольніка ці раўнабокай трапецыі; ставяцца ўпоперак судна) і косыя (трох- і чатырохвугольныя; ставяцца ўздоўж судна); паводле месца размяшчэння — верхнія, заднія, лятучыя, ніжнія, пярэднія; паводле прызначэння — звычайныя і штармавыя. Вецер аказвае на ветразі непасрэдны ціск (пры размяшчэнні ветразяў перпендыкулярна ветру) ці стварае аэрадынамічную сілу (пры косым абцяканні ветразяў паветр. патокам). У залежнасці ад размяшчэння на судне кожны ветразь мае сваю назву. Выкарыстоўваюцца таксама на буерах.
т. 4, с. 130
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
фордэві́нд, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Спадарожны вецер, што дзьме ў карму.
2. Ход судна па ветры, што дзьме ў карму.
3. Паварот паруснага судна носам па ветры.
[Гал. voordewind.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асто́йлівы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае астойлівасць. Астойлівае судна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяспа́лубны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае палубы. Бяспалубнае судна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клі́вер, ‑а, м.
Трохвугольны косы парусу пярэдняй частцы судна.
[Гал. kluiver.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)