тра́ўлер, ‑а, м.

Спецыяльнае судна для лоўлі рыбы тралам.

[Англ. trawler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрахтава́льнік, ‑а, м.

Асоба або ўстанова, якая фрахтуе судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штуртра́п, ‑а, м.

Спец. Вяровачная лесвіца па карме судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шты́рбарт, ‑а, М ‑рце, м.

Спец. Правы борт судна.

[Ад гал. sterarnboard.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Самаходнае судна з электрарухавікамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ілюміна́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Круглае акно ў борце самалёта, касмічнага карабля або судна, якое герметычна закрываецца.

Глядзець праз і.

|| прым. ілюміна́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

holownik

м. буксір; буксірнае судна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ліхтэр ’невялікае судна’ (ТСБМ). Да ліхтан (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГРУЗАВА́Я МА́РКА,

знак для абазначэння мінімальнай вышыні надводнага борта судна пры поўнай яго загрузцы ў розных умовах плавання.

Мае выгляд круга, перасечанага па цэнтры гарыз. лініяй, якая паказвае найб. дапушчальную асадку судна ў марской вадзе (у летні час у зоне ўмеранага клімату), і 6 гарыз. ліній, якія паказваюць гранічнае апусканне яго ў залежнасці ад раёна плавання, пары года, характару вады. Наносіцца на барты судна.

т. 5, с. 454

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

брандва́хта, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.

1. Вартавое судна на рэйдзе або ў порце для назірання за выкананнем устаноўленых правіл руху караблёў, шлюпак і пад.

2. Дапаможнае судна землечарпальнага каравана.

[Гал. brandwacht.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)