крабало́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лоўлі крабаў. Крабалоўнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотафелю́га, ‑і, ДМ ‑люзе, ж.

Невялікае маторнае рыбалоўнае бяспалубнае судна.

[Ад слова мота... і іт. feluca.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтаво́з, ‑а, м.

Самаходнае судна для перавозкі нафты налівам (без тары).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагру́жанасць, ‑і, ж.

Празмерная загружанасць; перагрузка (у 2 знач.). Перагружанасць судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаўба́за, ‑ы, ж.

Марское судна, прызначанае для прыёму і перапрацоўкі рыбы і інш. прадуктаў марскога промыслу, а таксама для забеспячэння і абслугоўвання прамысловых суднаў; дапаможнае судна, якое забяспечвае базіраванне злучэнняў караблёў; плавучая база.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нава́л, -у, м.

1. гл. наваліць¹.

2. Куча чаго-н. наваленага.

Ліквідаваць н. трэсак.

3. Дакрананне корпусам да борта іншага судна або прычала ў выніку няўдалага манеўру (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

буксі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., што.

Цягнуць за сабой на канаце (другое судна, аўтамашыну і пад.).

|| наз. буксі́раванне, -я, н. і буксіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

крэн, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Нахіл набок (судна, самалёта).

Даць к.

2. перан. Змяненне напрамку дзейнасці, паварот да іншых задач.

К. у бок павышэння якасці прадукцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бра́ндэр, ‑а, м.

1. Судна, нагружанае выбуховымі або лёгказапальнымі рэчывамі, якое прызначалася даўней для падпальвання непрыяцельскіх суднаў.

2. Судна, якое затапляецца пры ўваходзе ў гавань, бухту з мэтай загарадзіць уваход або выхад з яе.

[Ням. Brander.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здрэйфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак.

Дрэйфуючы, перамясціцца куды‑н. (пра судна, ільдзіну).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)