Вярста́т ’ткацкі
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вярста́т ’ткацкі
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ліліпу́т, -а,
1. Чалавек вельмі маленькага росту; карлік.
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
jenny
1) прадзі́льны
2) лябёдка
3) жано́чы род некато́рых жывёлаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
металарэ́зны metállabhebend; spánabhebend; Zerspánungs-; metállzerspanend;
металарэ́зны
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
усталява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны;
1. Паставіўшы, змясціўшы куды
2. Зрабіць устойлівым, надзейным; прывесці ў пэўны парадак.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
цыклява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны;
Рабіць гладкай, роўнай драўляную паверхню з дапамогай цыклявальнай машыны.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
быстрахо́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае вялікую хуткасць руху.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мане́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да манеты.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шабро́вачны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адразны́, ‑ая, ‑ое.
1. Прыстасаваны для адразання, які адразаецца.
2. Не суцэльны, прышыты.
3. Прызначаны для адразання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)