Ábhördienst
m -es, -e вайск. слу́жба падслухо́ўвання і перахо́пу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ва́хта, -ы, ДМ -хце, мн. -ы, вахт і -аў, ж.
1. У флоце: неадлучнае дзяжурства, а таксама змена, якая нясе такое дзяжурства.
Заступіць на вахту.
Несці вахту.
Начная в.
2. Месца, дзе знаходзіцца дзяжурны, вахцёр; памяшканне для вахцёраў (разм.).
Ключы на вахце.
3. перан., чаго або якая. Самаадданая, поўная энтузіязму праца ў азнаменаванне чаго-н. (высок.).
Працоўная в.
|| прым. ва́хтавы, -ая, -ае.
В. журнал.
Вахтавая служба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
рух (род. ру́ху) м., в разн. знач. движе́ние ср.;
р. машы́ны — движе́ние маши́ны;
р. во́йска — движе́ние во́йска;
няма́ матэ́рыі без ру́ху і ру́ху без матэ́рыі — филос. нет мате́рии без движе́ния и движе́ния без мате́рии;
рэвалюцы́йны р. — революцио́нное движе́ние;
○ слу́жба ру́ху — слу́жба движе́ния;
во́льныя ру́хі — во́льные движе́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
вое́нныйI прил.
1. (относящийся к войне и её нуждам) вае́нны;
вое́нное вре́мя вае́нны час;
вое́нное положе́ние вае́ннае стано́вішча;
вое́нная акаде́мия вае́нная акадэ́мія;
2. (относящийся к войскам) вайско́вы, вае́нны;
вое́нная слу́жба вайско́вая (вае́нная) слу́жба;
вое́нная фо́рма вайско́вая (вае́нная) фо́рма;
вое́нное де́ло вайско́вая спра́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Мілі́цыя ’работнікі (і орган), якія ахоўваюць грамадскі парадак і бяспеку’ (ТСБМ, Бяльк., Яруш.), міліцэ́я, мілі́ца ’тс’ (Бяльк., Шат.). Міжнароднае слова (франц. milice, ням. Miliz, італ. milizia, ісп. milicía) з першакрыніцай лац. mīlitia ’войска’, ’служба’, якое ў бел. мову прыйшло з польскай (Брожэк, «Meander» 33, 1978 (3), 129–132).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
commemoration
[kə,meməˈreɪʃən]
n.
1) адзначэ́ньне, сьвяткава́ньне n.
2) слу́жба, урачы́стасьць (у па́мяць)
in commemoration of — каб ушанава́ць па́мяць каго́-чаго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Рара́ты (рора́ты) ’служба ў каталікоў пасля паўночы перад Раством’: пошли в косцёл на рораты (Нас.). Паводле аўтара слоўніка, з лац. aurorata ’?’ — відаць, народнаэтымалагічнае аднясенне да aurōra ’ранняя зорка’. Паводле Брукнера (463), польск. roraty ’першая ранняя імша ў перыяд адвенту ў каталікоў’ ад першых слоў псалма rorate соеіі (= спусціце росы, нябёсы).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
fdk, FDK
= Freie Demokratische Korrespondenz – Служба свабоднага дэмакратычнага друку (ФРГ)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Lébensstellung
f -, -en грама́дскае стано́вішча; паса́да, слу́жба
gesícherte ~ — трыва́лае [мо́цнае, грунто́ўнае] стано́вішча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Manus manum lavat
Рука руку мые.
Рука руку моет.
бел. Рука руку мые, нага нагу падпірае. Хвалі мяне сёння, а я цябе заўтра.
рус. Рука руку моет, и обе белы живут. Своя рука свою руку моет. Услуга за услугу.
фр. Une main lave l’autre (Одна рука моет другую). Un barbier rase l’autre (Один цирюльник бреет другого).
англ. One hand washes another (Рука руку моет).
нем. Ein Dienst ist des anderen wert (Одна служба достойна другой).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)