скандзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што.
1. Выразна выдзяляць пры вымаўленні састаўныя часткі верша (стопы, склады) націскамі, інтанацыяй.
2. Выразна вымаўляць словы, вылучаючы кожны склад.
Увесь стадыён скандзіраваў: «Шай-бу!
Шай-бу!»
|| наз. скандзі́раванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
In pertusum ingerere dicta dolium
Кідаць словы ў бяздонную бочку.
Бросать слова в бездонную бочку.
Гл.: Dare verba...
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
АМО́ГРАФЫ
[ад гама... + ...граф(ы)],
словы або іх формы, якія аднолькава пішуцца, але адрозніваюцца гучаннем (націскам) і значэннем. Напр.: «ка́са—каса́», «а́тлас—атла́с», «му́ка—мука́». Амографы можна адрозніць толькі ў кантэксце.
т. 1, с. 320
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
крыла́ты прям., перен. крыла́тый;
~тая пту́шка — крыла́тая пти́ца;
~тая ду́мка — крыла́тая мысль;
○ ~тыя сло́вы — крыла́тые слова́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
недака́заны
1. прич. недоска́занный;
2. прич. недока́занный;
3. в знач. прил. недоска́занный;
~ныя сло́вы — недоска́занные слова́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непрадукты́ўны, ‑ая, ‑ае.
У граматыцы — такі, пры дапамозе якога не ўтвараюцца новыя словы. Непрадуктыўныя суфіксы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каміса́раў, ‑ава.
Які належыць камісару. [У Зосі] раслі надзеі на камісаравы словы і прыхільнасць да яго. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здзе́клівы, ‑ая, ‑ае.
Які выражае, заключае ў сабе здзек. Здзеклівыя адносіны. Здзеклівыя словы. Здзеклівая ўсмешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стэнаты́пія, ‑і, ж.
Пісьмо на спецыяльнай стэнаграфічнай пішучай машынцы, якая друкуе склады і цэлыя словы.
[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і typos — адбітак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шырокавядо́мы, ‑ая, ‑ае.
Які мае шырокую вядомасць. Шырокавядомымі сталі крылатыя словы Багдановіча аб рэвалюцыі. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)