пансіён, ‑а, м.
1. Дзяржаўная або прыватная закрытая навучальная ўстанова з інтэрнатам, у якой выхаванцы жывуць на поўным утрыманні (у дарэвалюцыйнай Расіі і ў капіталістычных краінах). // Платны інтэрнат у некаторых сярэдніх навучальных установах у дарэвалюцыйнай Расіі.
2. Невялікая гасцініца, у якой пастаяльцы забяспечваюцца харчаваннем (у дарэвалюцыйнай Расіі і ў капіталістычных краінах).
3. Утрыманне на поўным забеспячэнні. Сам.. [Няронскі] чалавек нежанаты і знаходзіцца на поўным пансіёне ў адной яўрэйскай сям’і. Сташэўскі.
[Фр. pension ад лац. pensio — плацеж, узнос, арэндная ці кватэрная плата.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пад’есау́л, ‑а, м.
Афіцэрскі чын у казацкіх войсках дарэвалюцыйнай Расіі ніжэй есаула. // Асоба ў гэтым чыне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарадаво́льства, ‑а, н.
Гіст. Грамадскапалітычны рух у Расіі, на чале якога стаяла арганізацыя народнікаў «Народная воля».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахра́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
Разм. Орган тайнага паліцэйскага нагляду ў дарэвалюцыйнай Расіі; ахраннае аддзяленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́клер, ‑а, м.
У дарэвалюцыйнай Расіі і капіталістычных краінах — пасрэднік пры заключэнні гандлёвых і біржавых здзелак.
[Ням. Makler.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двухкла́сны, ‑ая, ‑ае.
Які мае два класы, складаецца з двух класаў. Двухкласнае вучылішча ў царскай Расіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ра́тман, ‑а, м.
Гіст. Член органа гарадскога ўпраўлення (магістрата, ратушы) у Расіі ў 18–19 стст.
[Ням. Ratmann.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэфо́рменны, ‑ая, ‑ае.
Уст. Які мае адносіны да рэформы, да часу адмены прыгоннага права ў Расіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ста́цкі, ‑ая, ‑ае.
У дарэвалюцыйнай Расіі — у складзе пазваў некаторых грамадзянскіх чыноў. Стацкі генерал. Стацкі саветнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шасцідзеся́тнік, ‑а, м.
Грамадою прагрэсіўны дзеяч шасцідзесятых гадоў 19 ст. у Расіі. Светапогляд беларускіх шасцідзесятнікаў-рэвалюцыянераў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)