Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
write
[raɪt]1.
v., wrote, written, writing
1) піса́ць
He learned to write — Ён навучы́ўся піса́ць
Her ambition was to write — Ейным жада́ньнем было́піса́ць (быць пісьме́ньніцай).
2) піса́ць лісты́
He writes to her every week — Ён пі́ша да яе́ ко́жны ты́дзень
2.
v.t.
1) піса́ць, выпі́сваць
to write a cheque — вы́пісаць чэк
Write your name and address — Напішы́ сваё про́зьвішча і а́драс
2) запі́сваць
She writes all that happens — Яна́ запі́свае ўсё, што здара́ецца
3) быць відаво́чным
Fear was written on his face — Страх быў відзён на яго́ным тва́ры
•
- write down
- write off
- write out
- write up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pisać
незак.пісаць;
pisać drukowanymi literami — пісаць друкаванымі літарамі;
pisać na maszynie — друкаваць;
jak cię widzą, tak cię piszą прык. відаць сокала па палёце, а саву па паглёдзе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
калігра́фія, ‑і, ж.
Майстэрства пісаць разборліва, роўным, прыгожым почыркам. Почырк у яго [вучня] добры, роўны, хоць ніякіх вал[ася]ных ліній няма, што з пункту гледжання каліграфіі — найгоршая загана.Ермаловіч.Віцька паспешна і не вельмі зважаючы на каліграфію і чыстату, выконваў пісьмовыя заданні.Васілевіч.
[Грэч. kalligraphia — прыгожы почырк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Піса́ла ’пяро’ (Нас.), рус.писало ’начынне для пісання’, стараж.-рус.писало ’грыфель’ (XI ст.), польск. старое pisadło, чэш.písadlo ’скрынка з чарнільніцай і пясочніцай’, славен.pisálo ’грыфель’, серб.-харв.пѝсаљка ’аловак’, макед.писалка ’тс’, ’ручка’, балг.писа́лка ’ручка з пяром’. Да прасл.*pьsati ’маляваць’ > пісаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пісу́лька1 ’запіска, маленькі ліст’ (ТСБМ, Яруш., Нас., Шат., Касп., Бяльк.). З рус.пису́ля, пису́лька ’тс’. Да пісаць (гл.).
Пісу́лька2 ’аўтаручка’ (астрав., Сцяшк. Сл.). Параўн. серб.-харв.пѝсаљка ’аловак’, балг.писа́лка ’ручка’. Аказіянальнае сучаснае ўтварэнне. Суф. ‑ульк‑а, магчыма, з польск.‑ul‑a, ul‑k‑a.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
застрачы́ць
1. (зашыць) zúnähen vt, zústeppen vt;
2.разм (пачацьпісаць) ánfangen* zu schréiben;
застрачы́ў пулямёт ein Maschínengewehr begánn zu ráttern
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ке́рпаць ’крэмзаць, пісаць’ (КЭС, лаг.). Параўн. рус.кропать у тым жа значэнні. Магчыма, гэтыя словы звязаны па паходжанню з прасл.kъrpati ’латаць, лапіць’ (рус.корпать ’лапіць’, серб.-харв.кр̏пити ’тс’, славен.kŕpati ’тс’ і інш.), літ.kùrpė ’чаравік’, лат.kur̃pe ’тс’, ст.-прус.kurpe ’тс’. Параўн. лапаць і лапіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
fairly
[ˈferli]
adv.
1) сумле́нна; справядлі́ва
2) до́сыць, даво́лі
3) факты́чна; зусі́м, ца́лкам
4) я́сна, выра́зна (піса́ць)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ВІ́ЦЕБСКАЯ ФЕ́ЛЬЧАРСКАЯ ШКО́ЛА.
Існавала ў Віцебску ў 1872—79 пры бальніцы Прыказа грамадскай апекі. Была ў значнай ступені агульнаадук.навуч. установай. Прымаліся асобы, якія ўмелі чытаць і пісаць. Выкладаліся рус. і лац. мовы, арыфметыка, са спец. Дысцыплін — догляд хворых, кровапусканне, воспапрышчэпліванне, кастапраўства, рэанімацыя, анатаміраванне, выдаленне зубоў і інш. Тэрмін навучання 4 гады. Першы набор адбыўся на пач. 1872, першы выпуск — у 1875 (6 чал.). Закрыта пасля 1879.