адысці́, адыду, адыдзеш, адыдзе;
1. Пакінуць ранейшае месца; ідучы, аддаліцца ад каго‑, чаго‑н.
2.
3. Адстаць, аддзяліцца, перастаць шчыльна прылягаць да чаго‑н.
4. Дайсці да звычайнага, нармальнага стану; перастаць хварэць, адчуваць недамаганне.
5. Перайсці ва ўласнасць каго‑н. другога.
6. Закончыцца, мінуць.
7.
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кро́пка, ‑і,
1. Метка, след ад уколу ці дакранання чым‑н. вострым (кончыкам карандаша, іголкі, пяра і пад.); маленькая круглая плямка, крапінка.
2. Знак прыпынку (.), які аддзяляе сказы, а таксама знак, які ўжываецца для абазначэння скарочанага напісання слова, напрыклад:
3. Графічны значок (.) у тэлеграфным кодзе, на картах і планах, у матэматыцы, у нотным пісьме і пад. у якасці ўмоўнага абазначэння чаго‑н.
4. Месца, пункт у сістэме, сетцы якіх‑н. пунктаў, дзе размешчана што‑н.
5.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЕЛАРУ́СКІ НАЦЫЯНА́ЛЬНЫ КАМІТЭ́Т
(БНК),
орган
С.С.Рудовіч.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ДАЖДЖАВА́ЛЬНЬІЯ МАШЫ́НЫ І ЎСТАНО́ЎКІ.
Прызначаны для палівання дажджаваннем
Дажджавальныя машыны маюць аўтаномны рухавік або прывод, трансмісію і хадавую частку. Бываюць шматапорныя (7 і болей апор з рознымі хадавымі часткамі) тыпу «Фрэгат», «Днепр» і шыроказахопныя (
Літ.:
Сапунков А.П. Применение дождевальной техники
А.Я.Вакар.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
«КУР’Е́Р ЛІТЭ́ЎСКІ»
(«Kurier Litewski», «Літоўскі веснік»),
1) інфармацыйная штотыднёвая газета, якая выдавалася ў 1760—64 у Вільні на польскай мове. Рэдактары Ф.Папроцкі (1760—62) і
2) Інфармацыйная газета, што выдавалася ў 1796—1840, да 1797 у Гродне, потым у Вільні, да 1833 на польск., з 1834 на
3) Прыватная штодзённая газета, якая выдавалася ў 1905—15 у Вільні. Выдаўцы: І.Корвін-Мілеўскі, Ф.Завадскі, В.Бараноўскі, Э.Навіцкі, Т.Дэмбоўскі; у 1906—09 фактычным уладальнікам газеты быў віленскі біскуп Э.Роп. Орган кансерватыўнай плыні «краёвага кірунку» польскага руху ў Літве і Беларусі. Супрацоўнічала з аб’яднаннямі польскіх дэпутатаў ад Беларусі і Літвы ў I—IV
Ю.А.Вашкевіч, А.Ф.Смалянчук.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Трыма́ць ‘узяўшы ў рукі (рот, зубы), не даваць выпасці’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
утрыма́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Трымаючы або падтрымліваючы, не даць упасці каму‑, чаму‑н.
2. Спыніць, прыпыніць рух каго‑н.; стрымаць.
3. Прымусіць застацца дзе‑н.; не адпусціць, затрымаць.
4. Стрымаць праяўленне якіх‑н. жаданняў, пачуццяў, учынкаў і пад.
5. Захаваць за сабой, не ўступіць каму‑н. іншаму.
6. Вылічыць, не выплаціць (якой‑н. сумы).
•••
утрыма́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Забяспечыць сродкамі для існавання, пракарміць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адысці́
1.
2.
◊ а. ў нябы́т — ка́нуть в небытие́ (в ве́чность);
сэ́рца адышло́ — се́рдце отошло́;
недалёка а. — недалеко́ уйти́;
а. ў міну́лае — отойти́ в про́шлое
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перацягну́ць, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стано́вішча, ‑а,
1. Месца знаходжання, размяшчэння каго‑, чаго‑н. у прасторы.
2. Пастава цела або яго частак; поза.
3. Абставіны, выкліканыя якімі‑н. умовамі.
4. Сукупнасць грамадска-палітычных адносін, абставіны грамадскага жыцця.
5. Месца ў грамадстве, роля ў грамадскім жыцці.
6. Рэжым, распарадак дзяржаўнага, грамадскага жыцця, устаноўленага ўладай.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)