Мі́міка ’рухі мышцаў твару’, ’мастацтва выражаць пачуцці і настрой рухамі мышцаў твару’ (ТСБМ). Паводле Крукоўскага (Уплыў, 77), з рус. мовы. Далей указваюць на ст.-грэч. крыніцу запазычання (Ин. сл.₁₆, 321) μιμικός ’мімічны’. У сапраўднасці ж з с.-лац. ars mimica ’мастацтва жэстаў’, якое са ст.-грэч. μιμική τέχνη ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ваяўні́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Схільны да вайны. Ваяўнічыя плямёны. // Разм. Задзірысты. Ваяўнічы настрой.

2. Мужны, адважны, баявы. Ваяўнічы выгляд. Ваяўнічы вокліч.

3. Актыўны і непрымірымы ў барацьбе. Ваяўнічы атэіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піэты́зм, ‑у, м.

1. Рэлігійная плынь, узнікшая ў 17 ст. сярод пратэстантаў Германіі, якая супрацьпастаўляла фармальна-абрадаваму боку рэлігіі містычныя пачуцці.

2. Кніжн. Містычна-набожны настрой, паводзіны (часта фальшывыя).

[Ад лац. pietas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узды́мны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Прасякнуты ўздымам. Грамадою валодаў бойкі, уздымны настрой. Гартны. Вочы бліснулі ўздымнай радасцю і ўраз стухлі. Мурашка. [Зося] устрапянулася ад прыліву новага ўздымнага і моцнага пачуцця. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beery

[ˈbɪri]

adj.

1) піўны́; ад пі́ва

beery good humor — до́бры настро́й ад пі́ва

2) п’яны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

spleen

[spli:n]

n.

1) Anat. селязёнка, каса́ f.

2) благі́ настро́й; злосьць f.

3) хандра́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

свято́чны в разн. знач. пра́здничный;

с. дзень — пра́здничный день;

с. канцэ́рт — пра́здничный конце́рт;

с. ўбор — пра́здничный наря́д;

с. настро́й — пра́здничное настрое́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

незадавальне́нне н

1. (адказ) bsage f -, -n; blehnung f -, -en;

2. (пра настрой) Únzufriedenheit f -, Mssvergnügen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нядзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нядзелі (у 1 знач.), уласцівы ёй. Нядзельны дзень. Нядзельны ранак. □ Нядзельны настрой лунаў над дваром, над будынкамі горада. Гартны.

•••

Нядзельныя школы гл. школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбадзёрлівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які надае ўпэўненасць, сілу, падымае настрой. Падбадзёрлівы тон. □ Халоднае золкае паветра ўварвалася ў пакой, прынёсшы з сабой непаўторныя пахі вясны — свежыя, падбадзёрлівыя, поўныя неспакою, абнаўлення. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)