няцвёрды

1. (мяккі) nicht hart;

2. перан. (хісткі) nicht fest; schwánkend, wánkend; wánkelmütig (пра чалавека);

3. перан. разм. (нерашучы) únentschlossen, únschlüssig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ке́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Мужчынскі мяккі галаўны ўбор з казырком без аколышка. Чырвоныя хустачкі дзяўчат мяшаліся з хлапцоўскімі шапкамі розных гатункаў, пачынаючы гарадскімі кепкамі і канчаючы самадзельнымі саламянымі брылямі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саці́н, ‑у, м.

Баваўняная ці шаўковая тканіна, якая мае гладкі бліскучы правы бок. Нямала спакусы тут і для самой гаспадыні: і гэтакі, што мяса, шчыльны і мяккі мультан, і сацін, і корт на спадніцу. Васілевіч.

[Ад фр. satin — атлас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dyskretny

1. далікатны, тактоўны;

2. мяккі, стрыманы;

dyskretny śmiech — стрыманая ўсмешка;

3. фіз. дыскрэтны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

climate [ˈklaɪmət] n. клі́мат;

mild/healthy/scorching/dry/humid/wet/temperate climate мя́ккі/здаро́вы/спяко́тны/сухі́/вільго́тны/сыры́/уме́раны клі́мат

2. атмасфе́ра, настро́й, настро́й ду́мак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АРКАШО́Н

(Arcachon),

кліматычны курорт на беразе Біскайскага заліва ў Францыі. На ПдЗ ад г. Бардо. Узнік у 19 ст. Мяккі марскі клімат без рэзкіх ваганняў т-ры, пляж даўж. каля 6 км, дзюны, хвойнікі. Шматлікія санаторыі і гасцініцы. Буйнейшы ў Еўропе цэнтр па здабычы вустрыц.

т. 1, с. 479

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ваго́н м. ваго́н;

тава́рны в. — това́рный ваго́н;

бага́жны в. — бага́жный ваго́н;

пасажы́рскі в. — пассажи́рский ваго́н;

мя́ккі в. — мя́гкий ваго́н;

цвёрды в. — жёсткий ваго́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Малю́ск ’беспазваночная жывёліна, мягкае цела якой накрыта ракавінкамі’ (ТСБМ) запазычана з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 88), у якой моллюск ’тс’ — з франц. mollusque < лац. molluscus ’мяккі, мяккацелы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мякліна́ ’мышца’, ’сцягно’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Да ⁺мяклы < мякчэць < мяккі (гл.). Параўн. рус. пск. мяклый ’размоклы’, ’вялы, друзлы’. Аб суфіксе ‑іна гл. Сцяцко, Афікс. наз., 107–108.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пермінва́р

[англ. perminvar, ад perme(ability) = пранікальнасць + invar(iable) = нязменны]

магнітна-мяккі сплаў нікелю з жалезам і кобальтам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)