зру́чны
1. bequém;
2. (які падыходзіць, пасуе) pássend, geéignet; ángemessen; hándlich (у абыходжанні);
зру́чны
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зру́чны
1. bequém;
2. (які падыходзіць, пасуе) pássend, geéignet; ángemessen; hándlich (у абыходжанні);
зру́чны
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
opportune
1. зру́чны, адпаве́дны, падыхо́дзячы;
an opportune moment зру́чны
2. своечасо́вы;
an opportune remark слу́шная/тра́пная заўва́га, заўва́га дарэ́чы/да ме́сца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
здво́енасць, ‑і,
Уласцівасць і стан здвоенага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
jétzig
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
аддалі́ць, ‑далю, ‑даліш, ‑даліць;
1. Перамясціць каго‑, што‑н. на большую адлегласць ад каго‑, чаго‑н.
2. Перанесці, прызначыць тэрмін выканання чаго‑н. на пазнейшы час; адтэрмінаваць.
3. Выклікаць адчужанасць, стаць прычынай адчужанасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віху́рысты, ‑ая, ‑ае.
Падобны на віхуру; бурны, хуткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́гам,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
Віляць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перайна́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца;
Змяніўшыся, стаць іншым; перамяніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассо́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які можна рассунуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)