иску́сник разг. маста́к, -ка́ м.; (мастер) ма́йстар, -тра м.; уме́лец, -льца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хорма́йстар

(ад хор + майстар)

кіраўнік хору, харавы дырыжор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

штэ́йгер

(ням. Steiger)

уст. горны майстар у рудніках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

*Ма́сцер, ма́сьцір ’майстар’ (Бяльк.). З рус. ма́стер ’тс’. Сюды ж ма́сьцірна ’па-мастацку, па-майстэрску’ (Бяльк.), ма́сцерна ’добра, выдатна’ (воран., Сцяшк. Сл.), ст.-рус. мастеръ ’магістр ордэна’. Да ма́йстар (гл.). У рус. мову — з беларускай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Léhrausbilder

m -s, - ма́йстар вытво́рчага навуча́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úhrmacher

m -s, - гадзі́ншчык, гадзі́ннікавы ма́йстар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Profítmacher

m -s, - ма́йстар лёгкай нажы́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stéiger

m -s, - го́рны ма́йстар, шта́йгер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

арсена́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арсенала. Арсенальны двор. Арсенальны вартаўнік. Арсенальны майстар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бляха́р, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе рэчы з бляхі. // Той, хто крые бляхаю дах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)