пазбаўленне грамадзяніна права карыстацца жылым памяшканнем, якое ён займае. З дамоў дзярж. або грамадскага фонду высяленне дапускаецца, як правіла, у суд. парадку. У адм. парадку з санкцыі пракурора высяляюцца асобы, якія самаўпраўна занялі жыллё ці пражываюць у дамах, якім пагражае абвал. Высяленне з выдзяленнем інш. жылога памяшкання дазваляецца ў выпадках, калі дом пагражае абвалам, падлягае зносу ці пераабсталяванню ў нежылы. Гэта датычыцца таксама ваеннаслужачых і членаў іх сем’яў пры выхадзе ў адстаўку ці ў запас і некаторых катэгорый рабочых і служачых пэўных галін нар. гаспадаркі, якія карысталіся жыллём прадпрыемстваў. Без забеспячэння жыллём высяляюць асоб, якія самаўпраўна занялі жылыя памяшканні, тых наймальнікаў і членаў іх сем’яў, што сістэматычна разбураюць ці псуюць жыллё, выкарыстоўваюць яго не па прызначэнні ці робяць немагчымым для іншых пражыванне ў адной кватэры або доме.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
З’ЕЗД НАСТА́ЎНІКАЎ МІ́НСКАЙ ГУБЕ́РНІ 1917.
Адбыўся. 15—26.5(28.5—8.6).1917 у Мінску. Прысутнічалі дэлегаты ад школ, навуч. устаноў, што былі эвакуіраваны ў Расію. Арганізаваны групай мінскіх настаўнікаў, арыентаваных на правыя партыі Расіі. Адным з гал. было бел. пытанне. Большасць дэлегатаў, прызнаючы за беларусамі права на нац.-культ. развіццё, выказалася супраць выкладання ў школах на бел. мове, якая ў рэзалюцыі была названа «роднай галінай рускай мовы». Прадстаўнікам нац. меншасцей (палякам, яўрэям, латышам) дазвалялася ў навуч. установах карыстацца роднай мовай. У абарону бел. школы выступіла В.Лявіцкая (Лёсік), але не была падтрымана большасцю дэлегатаў. У рэзалюцыі аб паліт. уладкаванні сцвярджалася, што Беларусь — неад’емная частка Расіі пры ўмове ўвядзення «абласнога земскага самакіравання». Разгледжаны пытанні стварэння настаўніцкага саюза, арг-цыі курсаў для дарослых на вёсцы і інш.
2. (гарэзлівыяштукі) (mútwilliger) Streich m -(e)s, -e, Schábernack m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ная́ўны
1. (якімаецца) vorhánden; (якімможнакарыстацца) verfügbar; zur Verfügung stéhend;
2.эк. bar; Bar-;
за ная́ўны раз лі́к gégen Bárzahlung, gégen bar;
ная́ўныя гро́шыгл. гатоўка;
3.:вайск.ная́ўны склад Personálbestand m -(e)s; Efféktenbestand m, Íst-Bestand m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
odpoczynek, ~ku
odpoczyn|ek
м. адпачынак;
korzystać z ~ku — карыстацца адпачынкам;
nie dawać komu ~ku — не даваць каму роздыху (спачыну; спакою);
wieczny ~ek — вечны спакой
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
poważanie
poważani|e
н. павага, паважанне; пашана;
cieszyć się ~em — карыстацца павагай;
”łączę wyrazy ~a (zostaję się z ~em)” — "з павагай" (формула ветлівага заканчэння ліста)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
hang1[hæŋ]n. вы́гляд (чаго-н., што вісіць); спо́саб падве́скі; мане́ра
♦
get the hang of smth.infml навучы́цца, як рабі́ць або́ ўжыва́ць што-н.; разуме́ць што-н.;
I didn’t get the hang of what he was saying. Я не зразумеў, што ён гаварыў;
I haven’t got the hang of this sewing machine. Я не ведаю, як карыстацца гэтай швейнай машынай.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
string1[strɪŋ]n.
1. вяро́вачка, тасёмка, шнур, шнуро́к;
a string of beads ні́тка па́церак/кара́ляў
2. струна́
3.pl.the strings стру́нныя інструме́нты
4. чарада́, шэ́раг;
a string of саrs гуж, чарада́ машы́н
♦
have/keep smb. on a string трыма́ць каго́-н. на пры́вязі, пад кантро́лем, у по́ўнай зале́жнасці;
(with) no strings attached/without strings у по́ўнай незале́жнасці;
pull stringsкарыста́цца су́вязямі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cieszyć się
незак.
1.czym, z czego, na co радавацца чаму; цешыцца чым;
cieszyć się ze spotkania — радавацца сустрэчы;
cieszyć się na co — радавацца чаму (таму, што мае надысці)
cieszyć się na spotkanie — радавацца сустрэчы (будучай);
2.czymкарыстаццачым; мець што;
cieszyć się zaufaniem — карыстацца даверам;
cieszyć się dobrym zdrowiem — мець добрае здароўе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
КУ́ЛЯ,
снарад прадаўгаватай формы з завостраным ці тупым канцом, які пры выстрале выкідваецца з канала ствала стралковай, паляўнічай і спартыўнай зброі. Адрозніваюць К. для наразной (ваен. і паляўнічай) і гладкаствольнай зброі.
Ваен. К. — галаўная частка баявога патрона. Бываюць звычайныя, трасіруючыя (пакідаюць у палёце бачны след), бранябойныя (для паражэння лёгка браніраваных цэлей), запальныя (для запальвання лёгкаўзгаральных рэчываў), бранябойна-запальныя і інш.; малакаліберныя (да 6,5 мм), нармальнага калібру (7,5—7,69 мм) і буйнакаліберныя (12,7—15 мм). Першыя К. былі сферычныя, з пераходам да наразной зброі сталі карыстацца прадаўгаватымі К. (ад вінтавой нарэзкі ў ствале атрымліваюць вярчэнне, што стабілізуе іх палёт).
В.І.Вараб’ёў.
Кулі для стралковай (а—е) і гладкаствольнай паляўнічай (д—е) зброі: а — звычайная, б — трасіруючая, в — запальная, г — бранябойная, д — Якана (Жакана), е — Брэнеке; 1 — абалонка, 2 — асяродак, 3 — свінцовая абалонка, 4 — стаканчык, 5—6 — трасіруючы і запальны саставы.
