зне́куль, прысл.

Разм. Тое, што і аднекуль. І бягуць, і бягуць знекуль хвалі, без канца, без пачатку бягуць. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Разм.

1. Скончыць гараваць.

2. Гаруючы, дажыць да пэўнага часу. Дагараваць да канца вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагні́сці і дагні́ць, ‑гнію, ‑гніеш, ‑гніе; пр. дагніў, ‑ла, ‑ло; зак.

Згніць зусім, да канца. Буралом дагніў. Трэскі дагнілі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tether​1 [ˈteðə] n. вяро́ўка, пры́вязь, пу́ты

♦

come to the end of one’s tether infml дайсці́ да канца́; дайсці́ да кра́йнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Кні́бель ’невялікая палачка, завостраная з аднаго канца, якая ўжывалася для вязання снапоў’ (Нар. лекс.). Параўн. кнебіль (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

close the books

а) закры́ць раху́нак; падве́сьці канчатко́вы баля́нс

б) зако́нчыць, даве́сьці да канца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

carry through

а) вы́весьці, дапамагчы́ вы́йсьці (зь ця́жкасьцяў)

б) даве́сьці да канца́, зако́нчыць, дасягну́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дасказа́ць, ‑скажу, ‑скажаш, ‑скажа; зак., што.

Сказаць недагаворанае; выказаць што‑н. да канца; дагаварыць. Адчуваючы, што яна самае важнае ўжо асмелілася сказаць, .. [Ірынка] павышае голас да самых высокіх нот і перамагае сваю нерашучасць дасказаць усё да канца. Чорны. Рыгор не даў гаспадару дасказаць, рашуча не згадзіўшыся з яго прымірэнчымі ліберальнымі дарадамі. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыадчыні́цца, ‑чыніцца; зак.

Адчыніцца трохі, не да канца. Тут .. [бацька] убачыў, што дзверы прыадчыніліся і ў шчыліну выглянула вінтовачная руля. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партупе́й-пра́паршчык, ‑а, м.

Ніжэйшае званне ў рускай арміі канца 18 ст., якое прысвойвалася дваранам. // Асоба, якая мела такое званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)