Verbum

дабы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; зак.

Прабыць дзе-н. да пэўнага тэрміну ці да канца.

Д. выпрабавальны тэрмін.

Д. да канца сходу.

дааста́тку, прысл. (разм.).

Да канца, поўнасцю.

Выліць усё д.

напаўразбу́раны, -ая, -ае.

Разбураны часткова, не да канца.

Н. замак.

по́ўнасцю, прысл.

Да канца, цалкам.

П. выканаць заданне.

П. згодзен.

даве́ку, прысл.

Да канца жыцця.

Маленькі сабака д. шчаня (з нар.).

дагавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., што і без дап.

Скончыць гаварыць; давесці да канца пачатую прамову, выказаць сваю думку да канца.

Дакладчыка перапынілі, не далі д.

|| незак. дагаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

ца́лкам, прысл.

1. У поўным аб’ёме, ад пачатку да канца; не часткова.

Перадрукаваць артыкул ц.

2. Да канца, поўнасцю, зусім.

Ц. прысвяціць сябе навуцы.

◊

Цалкам і поўнасцю (разм.) — поўнасцю (з адценнем узмацнення).

пажыццёвы, -ая, -ае.

Да канца жыцця.

Пажыццёвая пенсія.

|| наз. пажыццёвасць, -і, ж.

адка́з².

У выразе: да адказу (разм.) — да канца.

Закруціць гайку да адказу.