дагарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Разм.

1. Скончыць гараваць.

2. Гаруючы, дажыць да пэўнага часу. Дагараваць да канца вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)