зне́куль, прысл.
Разм. Тое, што і аднекуль. І бягуць, і бягуць знекуль хвалі, без канца, без пачатку бягуць. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)