зараўнава́цца, ‑нуецца; зак.
Зрабіцца роўным з навакольнай паверхняй (пра ўпадзіны, узвышэнні і пад.). Выбоіны зараўнаваліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
механізава́цца, ‑зуецца.
1. зак. і незак. Зрабіцца (рабіцца) механізаваным.
2. толькі незак. Зал. да механізаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассыце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Зрабіцца сытым; растаўсцець. [Лявон] рассыцеў і панам сам зрабіўся. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
остепени́ться
1. пастале́ць, зрабі́цца ста́лым;
2. (получить учёную степень) разг., шутл. атрыма́ць вучо́ную ступе́нь, аступе́ніцца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
адмо́кнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; -мо́к, -кла; зак.
1. Зрабіцца мяккім ад вільгаці.
У вадзе лён адмок.
2. Намокшы, адстаць, аддзяліцца.
Наклейка адмокла.
3. Вымакнуць, прапасці ад лішку вільгаці (пра расліны).
У лагчыне бульба адмокла.
|| незак. адмака́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абвастры́цца, ‑вострыцца; зак.
1. Зрабіцца танчэйшым, вастрэйшым (пра рысы твару); завастрыцца. Цімашкоў за апошнія гады вонкава змяніўся: крыху схуднеў тварам, лоб пасеклі маршчыны, абвастрыліся скулы. «Беларусь».
2. Зрабіцца вастрэйшым, рэзка выяўленым (пра пачуцці, адчуванні, якасці і пад.). Зрок абвастрыўся. // Набыць цяжэйшую форму. Хвароба абвастрылася.
3. Зрабіцца больш напружаным, жорсткім (пра якія‑н. адносіны, супярэчнасці і пад.). Барацьба на шахматным турніры абвастрылася. У эпоху імперыялізму рэзка абвастрыліся супярэчнасці паміж метраполіямі і калоніямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
verkrüppeln
1.
vt
1) (с)кале́чыць; зняве́чыць
2.
vi (s)
1) хіле́ць
2) зрабі́цца [стаць] кале́кам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зле́ціцца, ‑ціцца; зак.
Разм. Зрабіцца цёплым, летнім (пра ваду). Вада была цёплая, злецілася ў хаце. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закара́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Зрабіцца каравым; закарэць (у 2 знач.). Кажух закаравеў. Анучы закаравелі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аняме́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
Зрабіцца падобным на немца па мове, звычаях; засвоіць мову, звычаі немцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)