манагі́нія

(ад мана- + гр. gyne = жанчына, жонка)

аднажонства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вастратва́ры, ‑ая, ‑ае.

З вузкім, худым тварам. Вастратварая жанчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урачы́ха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Разм. Жанчына-ўрач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

expectant [ɪkˈspektənt] adj. той, хто чака́е з надзе́яй/спадзява́ннем;

an expectant mother цяжа́рная (жанчына)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unworldly [ʌnˈwɜ:ldli] adj. незямны́; як не з гэ́тага све́ту;

an unworldly woman незямна́я жанчы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сты́льны, -ая, -ае.

1. Вытрыманы ў якім-н. пэўным стылі¹ (у 1 і 2 знач.).

Стыльнае плаванне.

2. Які вызначаецца індывідуальнасцю ў адзенні, паводзінах і да т.п.

Стыльная жанчына.

|| наз. сты́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязду́шны в разн. знач. безду́шный; (бессердечный — ещё) чёрствый;

~ныя адно́сіны — безду́шное отноше́ние;

~ная жанчы́на — безду́шная (чёрствая) же́нщина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцюардэ́са, ‑ы, ж.

Жанчына, якая абслугоўвае пасажыраў на самалёце; бортправадніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гетэ́ра

(гр. hetaira = літар. сяброўка, палюбоўніца)

1) адукаваная незамужняя жанчына ў Стараж. Грэцыі, якая вяла свабодны, незалежны спосаб жыцця;

2) кніжн. жанчына лёгкіх паводзін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

niewiasta

ж. кніжн. жанчына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)