фа, нескл., н.

Чацвёрты гук музычнай тамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

[Іт. fa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэйх-уль-ісла́м, ‑у, м.

Тытул галавы мусульманскага духавенства. // Асоба, якая носіць гэты тытул.

[Араб. šaih ul-'islām.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрцге́рцаг, ‑а, м.

Тытул членаў былой аўстрыйскай імператарскай фаміліі. // Асоба, якая мела гэты тытул.

[Ням. Erzherzog.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бо́брык 1. Рус. бо́брик, укр. бо́брик. Гэты тэкстыльны тэрмін — вытворнае ад бабёр.

Бо́брык 2 ’расліна Menyanthes trifoliata L.’ Гл. бабро́ўнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вя́ліцца ’прагна хацець чаго-небудзь’ (Нас.). Можна меркаваць, што гэты дзеяслоў звязаны з вя́ліць (гл.) і спачатку ўжываўся як метафара.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Се́ты (сіе́ты) ‘гэты’: сіе́ты свіе́т ‘зямное жыццё’ (беласт., Сл. ПЗБ). Спалучэнне ўказальных займеннікаў *sь (гл. сей) і *tъ (гл. той).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ascribe [əˈskraɪb] v. (to) прыпі́сваць (каму-н. што-н.);

This work is usually ascribed to Shakespeare. Гэты твор звычайна прыпісваюць Шэкспіру.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

resist [rɪˈzɪst] v.

1. супраціўля́цца; праці́віцца; процідзе́йнічаць

2. не паддава́цца; процістая́ць;

This metal resists acid. Гэты метал не акісляецца.

3. устры́млівацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

да́дзены

1. (гэты) gegében; vórliegend, díeser;

да́дзен арты́кул der vórliegende Artíkel;

2. (адпаведны) entspréchend;

да́дзеная велічыня́ gegébene Größe, das Gegébene (sub)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Ра́мена ’тып вышыванага ўзору’ (Лексика Пол.). Відавочна, гэты ўзор рабіўся па краі кавалка тканіны. Больш за тое не ясна. Гл. ра́мень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)