наразны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае на сабе нарэзы, нарэзку; які зроблены пры дапамозе нарэзкі. Наразны карабін. // З надрэзамі. Наразны батон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаме́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Адмераць менш, чым належыць; утаіць пры меранні чаго‑н. Недамераць паркалю паўметра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўмало́тны, ‑ая, ‑ае.

Які дае малую колькасць зерня пры абмалоце. Жыта дробнае.. Саломка яго тоненькая, а каласы кароценькія — неўмалотнае. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Запаленне нерва, якое развіваецца пры яго пашкоджанні, пераахаладжэнні цела, у выніку інфекцыйнай хваробы і інш.

[Ад грэч. neuron — валакно, нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падо́бнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць падобнага, падабенства. Падобнасць гукаў.

2. У геаметрыі — тоеснасць формы пры розных памерах. Падобнасць двух трохвугольнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паравадзяны́, ‑ая, ‑ое.

Які складаецца з пары і вады; які дзейнічае пры дапамозе пары і вады. Паравадзяная сумесь. Паравадзяны акумулятар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіві́раванне, ‑я, н.

Спец. Хімічная апрацоўка металічных вырабаў, пры якой на паверхні ўтвараецца тонкая плёнка вокіслаў, што засцерагае ад карозіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перфара́тарны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да перфаратара. Перфаратарны малаток. Перфаратарны цэх. // Які робіцца пры дапамозе перфаратара. Перфаратарнае бурэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́варскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да повара. Поварскае ўменне. // Які ўжываецца поварам пры прыгатаванні ежы. Поварская лыжка. Поварскі нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правадны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да провада, правадоў; які ажыццяўляецца пры дапамозе правадоў, па правадах. Правадное вяшчанне. Правадная сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)