бляя́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. бляяць. // Гукі, падобныя на крык авечкі, якія ўтвараюцца пры палёце бакасоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)