Verbum

кале́ж, -а, мн. -ы, -аў, м.

Сярэдняя навучальная ўстанова ў Францыі, Бельгіі, Швейцарыі і некаторых іншых краінах.

кале́жскі, -ая, -ае.

1. гл. калегія.

2. Як састаўная частка назваў некаторых грамадзянскіх чыноў у царскай Расіі.

К. рэгістратар.

К. асэсар.

калейдаскапі́чны, -ая, -ае.

1. гл. калейдаскоп.

2. перан. Які мяняецца хутка, як у калейдаскопе.

Калейдаскапічная змена падзей.

|| наз. калейдаскапі́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

калейдаско́п, -а, м.

1. мн. -ы, -аў. Трубка з люстранымі пласцінкамі і каляровымі шкельцамі, якія пры паварочванні складваюцца ў розныя ўзоры.

2. перан. Хуткая змена разнастайных з’яў (кніжн.).

К. падзей.

|| прым. калейдаскапі́чны, -ая, -ае.

Калейдаскапічная змена ўражанняў.

кале́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ле́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ле́к.

Знявечаны, пакалечаны чалавек.

кале́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Установа, якая займаецца зборам і размеркаваннем чаго-н. па падведамасных яму арганізацыях.

Бібліятэчны к.

2. Шырокая труба ці канал для адводу вадкасцей або газаў (спец.).

3. Частка генератара пастаяннага току, якая служыць для ператварэння пераменнага току ў пастаянны (спец.).

4. Падземная галерэя для ўкладкі кабеляў (спец.).

Кабельны к.

|| прым. кале́ктарны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).

калектывізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Правесці (праводзіць) калектывізацыю.

К. сельскую гаспадарку.

калектывіза́цыя, -і, ж.

Працэс аб’яднання аднаасобных сялянскіх гаспадарак у буйныя калектыўныя гаспадаркі (калгасы) у СССР.

К. сельскай гаспадаркі.

калектыві́зм, -у, м.

Супольнасць, калектыўны пачатак як прынцып грамадскага жыцця і дзейнасці людзей, супрацьлеглы індывідуалізму.

Дух калектывізму.

|| прым. калектыві́сцкі, -ая, -ае.

калектыві́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік калектывізму.

|| ж. калектыві́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. калектыві́сцкі, -ая, -ае.